مشق عشق ۲ «ما را به جرم عشق مواخذه می‌کنند گویا نمی‌دانند که عشق گناه نیست! اما کدام عشق ؟! خداوندا، معبودا، عاشقا » شهید ناصرالدین باغانی با جملات برگرفته از عمق وجودش سیر تکاملی عاشق شدن خود را توضیح می‌دهد اینکه اول انسان در دوران نوزادی به سینه مادر عشق می‌ورزد سپس به پدر و مادر و بعد به مدرسه و سرانجام فهمید که «عشق را آموخته بودم اما به چه چیز عشق ورزیدن را نه! » او به دنبال عشق حقیقی و اصیل بود «فهمیدم که عشق به تو پایدار است و دیگر عشق‌ها، عشق های دروغین است! » ناصرالدین هرچه جلوتر می‌رفت غرق در معارف و مفاهیمی می‌شد که دست کمتر عارف و سالکی به آن رسیده بود «فهمیدم در این مدت که فکر می‌کرده ام عاشق تو هستم، اشتباه می‌کرده‌ام این تو بودی که عاشق من بوده‌ای و....» ادامه دارد... با احترام مهدی قندهاری https://eitaa.com/MGHandehari