💠 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔅 يک وقتی طلبگی مساوی بود با آرامش، با اطمينان، با گذشت؛ از آن طرف هم حرفی که زده مي‌شد از طرف يک عالم، حرف آخر بود. 🔸 خدا رحمت کند مرحوم آيت الله بهاءالدینی را، مي‌فرمودند: در جلسه‌ای که با مرحوم امام داشتند، مرحوم امام به ايشان فرموده‌ بودند: فلانی! همه‌ی قضايا بدست من هست، امّا گویی خودم در اختيار خودم نيستم. 🍀 اين بزرگوار از ناحيه‌ی خدای متعال هدايت مي‌شد. اين‌ها به خاطر آن از خودگذشتگی است. نتیجه آن قدم اولی است که طلبه وقتی وارد حوزه‌ علميه می شد پا می گذاشت روی نفس و نفسانيات و دنياطلبی و واقعاً ايمان و اعتقاد به عالم غيب داشت. ‌ ‌ 🕊🌿 @MQIR_ir | MQIR.ir 🌿🕊