کسی که به مسافرت می‌رود و می‌خواهد در جایی بماند، سه حالت دارد: ۱. مطمئن است که می‌خواهد در مکانی که مسافرت کرده، ۱۰ روز یا بیش‌تر بماند: نماز و روزه‌ی او کامل است. ۲. مطمئن است که می‌خواهد کمتر از ۱۰ روز بماند: نماز او قصر(شکسته) و روزه ندارد. ۳. نمی‌داند که چند روز می‌خواهد بماند و مردّد است: نماز او قصر(شکسته) و روزه ندارد تا ۳۰ روز و اگر همینطور با حالت شک و تردید تا ۳۰ روز ماند، بعد از گذشت ۳۰ روز نماز او کامل و باید روزه بگیرد.