📖 امام عليه السلام در اين گفتار نورانى خود، يكى از طرق معنوى مبارزه با فقر را نشان مى‌دهد و مى‌فرمايد: «هر زمان فقير شديد با خداوند از طريق صدقه دادن (در راه او) تجارت (پر سود) كنيد»؛ (إذَا أَمْلَقْتُمْ فَتَاجِرُوا اللّٰهَ بِالصَّدَقَةِ)
💡 «أمْلَقْتُم» از مادۀ «مَلَق» (بر وزن علق) به معناى فقر است و هنگامى كه به باب افعال مى‌رود نيز فعل لازم است. اشاره به اين‌كه صدقه در هنگام نيازمندى، اثر معنوى مهمى در زدودن فقر دارد، همان گونه كه انسان، فقيرى را كمك مى‌كند، عنايت الهى نيز به يارى او بر مى‌خيزد.
قرآن مجيد مى‌فرمايد: «مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضٰاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ» ؛ كيست كه به خدا وام نيكو دهد (و از اموالى كه به او ارزانى داشته انفاق كند) تا خداوند آن را براى او چندين برابر كند؟ و براى او پاداش پرارزشى است!». لطف و عنايت پروردگار عجيب است بخشندۀ همۀ نعمت‌ها اوست با اين وجود گاه به بندگان مى‌گويد: از شما وام مى‌گيرم و گاه مى‌گويد: با من تجارت پرسودى داشته باشيد.
ميان #انفاق در راه خدا به هنگام نيازمند بودن و برخوردارى از نعمت پروردگار، رابطۀ آشكارى بر حسب ظاهر نمى‌بينيم؛ ولى به يقين اين از الطاف خفيۀ الهيه است.
قابل انكار نيست كه شخص ايثارگر كه آنچه را خود به آن نياز دارد به ديگرى مى‌بخشد روح پاكى پيدا مى‌كند كه سرچشمۀ استجابت دعاست و دعاهاى او براى گشايش #روزى به هدف اجابت نزديك مى‌شود.
در احاديث اسلامى، رابطۀ صدقه با درمان بيمارى‌ها، رفع بلاها و خطرات و به عنوان افزايش روزى با صراحت بيان شده است؛ از جمله در حكمت 137 گذشت كه امام عليه السلام مى‌فرمايد: «اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ؛ روزى را به‌وسيلۀ صدقه بر خود فرود آوريد».
در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم «إِنَّ الصَّدَقَةَ تَقْضِي الدَّيْنَ وَ تَخْلُفُ بِالْبَرَكَةِ؛ #صدقه سبب اداى دين و برجاى نهادن بركت مى‌شود»
╭───
│ 🌐 @Mabaheeth
╰──────────