💠نصیحت کردن مومن، یک ضرورت است💠 ✍ همان گونه كه عيب جويی زشت و حرام است، نصیحت کردن مومن نیز یک ضرورت است. زيرا مؤمن بايد مانند آئينه باشد و زشتي ها و زيبايي های برادر دينی خود را نشان بدهد، منتها به خود او نه به ديگران كه شأن آئينه همين است. 🌺 امام صادق عليه السّلام می فرمایند: مَنْ رَأَی أَخَاهُ عَلَی أَمْرٍ يَكْرَهُهُ فَلَمْ يَرُدَّهُ عَنْهُ و َهُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ فَقَدْ خَانَهُ؛ 🌷 كسی كه برادر دينی خود را، گرفتار عمل ناپسندی می بيند و می تواند او را از اين كار باز دارد، اگر چنين نكند به او خيانت ورزيده است. (۱) ✅ غالب مردم دارای عيب ها و نقايصی هستند همان طوركه صفات نيك و پسنديده در آنان وجود دارد، عيوبی نيز در آن ها هست ولی انسان نبايد عيب جويی كند بلكه بايد با بيان مشفقانه و توأم با محبّت او را متنبّه سازد تا هم آبروی او را از بين نبرد و هم احساساتش را جريحه دار نكند، چون اسلام برای حيثيت و آبروی مؤمن، ارزش و اهميت خاصی قائل است. و تذکر و نصیحت کردن مردم نيز يك ضرورت است و اين ضرورت را می توان به صورت پنهانی و خصوصی انجام داد تا به شخصيت مؤمن لطمه ای وارد نشود . 🌹امام حسن عسگری عليه السّلام می فرمایند: مَنْ وَعَظَ أَخَاهُ سِرّاً فَقَدْ زَانَهُ و َمَنْ وَعَظَهُ عَلَانِيَةً فَقَدْ شَانَه؛ 🌷 كسی كه برادر دينی خود را در نهان، پند دهد زينت بخش او شده است و اگر آشكارا عيب او را به او بگويد، او را خوار نموده است.(۲) 📚 (۱) بحارالانوار، ج۷۱، ص۱۹۰ (۲) بحارالانوار، ج۷۱، ص۱۶۶ http://eitaa.com/joinchat/2697003010C86ca0b02c5