💠 شرح #دعای_هفتم صحیفه سجادیه (۲) ۱) يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ: تُحَلُّ: از حلّ به معنای گشودن است. «عقَد»: جمع «عُقده» به معنای گره است. «مکاره»: جمع «مکروه» به معنای مشکل و ناگوار است. یعنی: ای کسی که گره های مشکلات و امور ناگوار به وسیله تو گشوده می شود. ✅ مشکلاتی که برای انسان پیش می آید، عوامل مختلفی دارد: 1⃣ گاهی به سبب اعمال انسان است: «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِير»شوری/30. و هر آسيبى به شما رسد به سبب اعمالى است كه مرتكب شده‏ ايد، و از بسيارى [از همان اعمال هم‏] درمی گذرد. 2⃣ گاهی آزمایش الهی است: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» بقره /155. و بی ترديد شما را به چيزى اندك از ترس و گرسنگى و كاهش بخشى از اموال و كسان و محصولات [نباتى يا ثمرات باغ زندگى از زن و فرزند] آزمايش می كنيم. و صبركنندگان را بشارت ده. 3⃣ گاهی برای توجه دادن بندگان به خداست، زیرا سرگرم شدن به زندگی دنیا یکی از عوامل غفلت از پروردگار است: «وَ ما أَرْسَلْنا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنا أَهْلَها بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُون» اعراف/ 94 . هيچ پيامبرى را در شهرى نفرستاديم مگر آنكه اهلش را [پس از تكذيب آن پيامبر] به تهيدستى و سختى و رنج و بيمارى دچار كرديم، باشد كه [به پيشگاه ما] فروتنى و زارى كنند. 4⃣ گاهی برای بالا بردن درجات مومنین است، امام صادق علیه السلام می فرماید: إِنَّهُ لَيَكُونُ لِلْعَبْدِ مَنْزِلَةٌ عِنْدَ اللَّهِ فَمَا يَنَالُهَا إِلَّا بِإِحْدَى خَصْلَتَيْنِ إِمَّا بِذَهَابِ مَالِهِ أَوْ بِبَلِيَّةٍ فِي جَسَدِهِ.» کافی: 2/257. همانا در بهشت برای بنده منزلت و جایگاهی است که به آن جایگاه نمی رسد مگر این که یکی از این دو مشکل برای او پیش آید: یکی خسارت در مورد مالَش، و دیگر گرفتاری در مورد بدنش. http://eitaa.com/joinchat/2697003010C86ca0b02c5