🌾🌾🌿🌿 مرحوم آیت الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی علاوه بر تبحر و ذوق تام، از بیانی شیوا و سحّار برخوردار بودند. ایشان یک صفحه سی و دو سطریِ اسفارِ چاپ‌هایِ بزرگ را ظرف یک ساعت بدون یک کلمه تقدم و تأخر، تقریر می‏کردند و بیانی داشتند که اگر دو سه ساعت هم درس می‌‏گفتند، آدم مجذوب می‏شد، هاج و واج می‏شد، واقعا نفس را در سینه حبس می‏کرد و آدم خیال می‎کرد شاید دو دقیقه است که درس می‏گوید! اگر آدم واقعا دقت می‏کرد، نمی‏توانست بگوید که ایشان در بیان مطالب، کلمه‌‏ای زیاد و یا کلمه‏ای کم گفتند. آن وقت سی و دو سطر را با عبارت تطبیق می‏کرد و چون بر ادبیات عرب خیلی احاطه داشتند، با مهارت خاصی مطالب را با عبارات تطبیق می‏فرمودند. حالا دیگر چنین استادانی پیدا نمی‌شود! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: در حکمت و معرفت، ص ۳۶۰، سید جلال الدین آشتیانی، به نقل از: خبرگزاری رسا، ۹۲/۱۰/۲۳ @NesabAlsebyan