چند دقیقه پیش داشتم از طریق اینترنت زیارت می کردم اربابمو...دلم شکسته... دارم اشک میریزم و مینویسم . می بینی ارباب...مگه ما دل نداریم ؟؟؟ مگه نگفتی هر کی کربلا بیاد دلشو آروم میکنی؟؟...پس چرا دل ما رو ویرون کردی؟دوست دارم به خدا اندازه تموم عالم.نه دوس داشتن تو که حد و اندازه نداره اشتباه کردم.امروز که همه دارن یه جوری خودشون رو مشغول دنیا میکنن منم جایی رو نداشتم جز در خونه تو ارباب جونم...پس کی منو دوباره میطلبی؟من که دارم دیونه میشم آقاجونم... یادش بخیر... باب القبله... حسین منی و انا من حسین... ضریح ارباب... چسبیدن به ضریحت چه صفایی داره...