درخت خار قتاد امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ غَيْبَةً اَلْمُتَمَسِّكُ فِيهَا بِدِينِهِ كَالْخَارِطِ لِلْقَتَادِ، ثُمَّ قَالَ هَكَذَا بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ غَيْبَةً فَلْيَتَّقِ اَللَّهَ عَبْدٌ، وَ لْيَتَمَسَّكْ بِدِينِهِ» «همانا صاحب الامر را غيبتى است که هر كسی در آن زمان دينش را نگه دارد مانند كسى است كه درخت خار قتاد را با دست بتراشد. (كنايه از نهايت سختى و آزردگى)؛ سپس فرمودند: اين چنين و با اشاره دست، مجسّم فرمودند؛ حال كداميک از شما می تواند خار آن درخت را با دستش نگه دارد؟! سپس لَختى سر به زير انداختند و باز فرمودند: همانا صاحب الأمر را غيبتى است، هر بنده‌‌ای بايد در آن دوران از خدا پروا كند، و به دين خود چنگ زند». بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۱۱ کمال الدين، ج ۲، ص ۳۴۶ الکافي، ج ۱، ص ۳۳۵ الغيبة (للطوسی)، ج ۱، ص ۴۵۵ الغيبة (للنعمانی)، ج ۱، ص