مهمترین فرازهای سخنان رهبرانقلاب بعد از سقوط بشار اسد چیست؟ ۱. مهم‌ترین فراز سخنرانی رهبر انقلاب قولِ بازپس‌گیری مناطق تصرف‌شده‌یِ سوریه به دست جوانان این کشور است؛ این حرف یعنی دولتِ احتمالیِ مستقر و تیم جولانی روی آرامش را نخواهند دید و جنبش‌های نوظهور از داخل و خارج سوریه، جولانی را ناکام خواهند گذاشت. قطعا لایه‌ی اول و دوم حامی جولانی از امروز حفاظت از او را افزایش خواهند داد! شبکه‌ی عظیم انسانیِ ایران که طی سال‌های اخیر بنا بر سیاست منطقه‌‌ای و سنگ‌اندازی‌های بشار از سوریه کوچ کرده‌بودند، مجدد احیا و بازخواهند گشت. ۲. کشور همسایه‌‌ای که بنا بر گفته‌ی رهبر انقلاب در ماجرای سقوط بشار دخیل بوده، "ترکیه" است؛ اردوغان در ماجرای کودتای ترکیه _که بخشی از آن خودساخته بود_ مدیون ایران است. ولی بنا بر منافع خودش بارها ایران را آزار داده؛ از تقویتِ جمهوری آذربایجان و حمایتِ ضمنی از سیاست های جدایی طلبانه در ایران، تا پشتیبانیِ اولیه دستگاه اطلاعاتی این کشور از پروژه آمدنیوز (زم) و کریدور زنگزور و اتفاقات منطقه خصوصا سوریه و فلسطین. برداشت من از صحبت‌های رهبرانقلاب، تأدیبِ حاکمِ کشورِ همسایه‌ بر می‌آید؛ ابزارهای ایران در صورت تصمیمِ قطعی بسیار زیاد است، از "بخش کردنشینِ نسبتا ناراضی از اردوغان" تا "فعال سازی هسته‌های مختلفِ غیرهمسو با او"؛که البته اردوغان توجیه‌ش این است که ترکیه دالانِ بزرگ دور زدن تحریم‌ها توسط ایران است و باید جمهوری اسلامی از این سیاست‌ها چشم پوشی کند! ۳. محدودسازی فضای سوریه برای حضور لجستیک و نیروی نظامی در سوریه که رهبری گذرا به آن اشاره کردند، پیچیده‌تر از این حرف‌هاست؛ این‌بار رسما آمریکا ورود کرد و اولتیماتوم‌های سنگین و البته در بخشی، کُنش نظامی موثر برای عدم حضور جدی ایران در سوریه داشت. برتریِ هوای اسرائیل و آمریکا بلای جانِ توانِ نظامی ایران شده؛ باید از طریق دو قدرت نظامی دیگرِ جهان (روسیه و چین که البته روس‌ها گشایش‌هایی را رقم‌زدند که کافی نیست!) بخشی از معضلِ هوایی خود را حل کنیم در غیر این صورت قدرت پهپادی و موشکیِ ما، آنطور که باید جوابگوی تامین نیازِ نظامیِ منطقه‌ای ایران نیست! ۴. رهبرانقلاب در بخشی از صحبت خودشان اشاره‌ای به گزارش‌های هشدارآمیز به مسئولان سوریه در شهریور، مهر و آبان کردند و گفتند "نمی‌دانیم این گزارش‌ها به دست مسئولان عالی سوریه رسیده و یا آن وسط‌ها گم و گور شده"؛ نه فقط مسئولان سوری، بشاراسد و ارتش سوریه بلکه اسناد به‌جای مانده در سفارت ایران _اسناد فارسی تعامل اقتصادی ایران با سوریه و لبنان_ و همچنین سیاستِ رسانه‌ای متناقض تریبون‌هایِ رسمیِ کشور در مورد گروه تحریر الشام نشان می‌دهد که مسئولان خود ما هم غافلگیر شدند! جمع بندی: بنا بر صحبت‌های رهبری، سرزمین سوریه "سگکِ کمربندِ جریانِ مقاومت" است؛ دیر یا زود باید معادله در این کشور تغییر کند در غیر این صورت بازوی سوپر راهبردی ایران (حزب الله) به سرنوشت حماس دچار می‌شود، عراق درگیر جنگ شده و باید تا چندماه آینده در مرزهای خود با طراحیِ اسراییل، آمریکا و ترکیه دست و پنج نرم کنیم! اینکه آیا ایران تواناییِ تغییر معادله‌ی پیچیده منطقه را دارد و می‌تواند مثلث اسرائیل_آمریکا و ترکیه را در سوریه مشغول کند یا خیر، بحث دیگری‌ست که با حول و قوه الهی، امیدوار به انجام آن هستم.