چرا جنبشهای اجتماعی عاقبت سر از سطل زباله در می آورند!؟ در بیست و پنج سال گذشته عاقبت تقریبا همه جنبش های اجتماعی در ایران به سطل زباله ختم شده است! هیچکدام از حرکت‌های اجتماعی بعد از دوم خرداد به دلایلی که ذکر می شود، نه تنها ماهیت اصلاحی پیدا نکردند بلکه به تخریب و آتش زدن و فحاشی و توهین ختم شده اند. نه مبارزه با فساد، نه مطالبات ملی گرایانه و نه طلب پیشرفت و تعالی در شعارهای آنها دیده نشد. ته آرمان این جنبش‌ها عمدتا آزادی لخت شدن و رابطه با جنس مخالف و زدن و رقصیدن بوده، حتی مطالبات اقتصادی هم عمدتا محور نبوده است؛ یعنی نازلترین مطالبه اجتماعی ممکن! خاستگاه این جنبش ها طبقه متوسط جدیدی است که اصلاح طلبان ایرانی از اوایل دهه 70 باز تولیدش کردند. یک جریان اجتماعی که نه شناخت و درک درستی از مبانی اندیشه اسلامی دارد، نه عرق ملی و آرمان اجتماعی دارد و نه دغدغه پیشرفت و تعالی. آموزش و پروش، دانشگاه، رسانه، سینما، ورزش و اساسا هرآنچه را که می توانست نسل جدید را تربیت دینی و ملی کند به قربانگاه یک سکولاریسم لیبرال بردند و شد آنچه نباید می شد. این وضعیت علت العلل بود اما با طراحی های خارجی و در کنارش سوءعملکرد جریان به اصطلاح اصولگرا در تصویرسازی نامطلوب این وضعیت تکمیل شد! حالا جامعه ایرانی گرفتار جنبش هایی است که ته اش سر از سطل زباله درمی آورد..! چه باید کرد!؟ دکتر ناصحی 🌐 مکتب سلیمانی ┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ پاسخ های کوتاه به مهمترین پرسش های سیاسی روز 🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️ @Maktabsoleimani313