🔴 نقش اربعین در انسجام تشکیلات شیعه 📝 تبیین چرایی و لزوم زیارت اربعین از دیدگاه 🌹رهبر معظم انقلاب در دهه ۵۰ یکی از علائم ایمان، زیارت اربعین است. بنده نمی‌دانم این روایت چقدر صحیح است؟ اصراری هم ندارم که بگویم معنای این روایت همینی است که من گمان کردم. واقعش هم این است که احتمال می دهم که معنایش یکی از [شقوق] و احتمالات دیگری باشد که در این زمینه بیان شده. اما اگر این احتمال هم که من می‌گویم باشد، مؤيد فراوانی دارد «زيارة الأربعين». شیعه یک جمع متفرق بود. جامعه‌ای بود که در یک جا، در یک مکان زندگی نمی‌کرد؛ در مدینه بودند، در کوفه بودند، در بصره بودند، در اهواز بودند، در قم بودند، در خراسان بودند؛ اطراف و اکناف بلاد. اما یک روح در این کالبد متفرق و در این اجزای متشتت در جریان بود، مثل دانه‌های تسبیح، یک رشته و یک نخ، همه‌ی اینها را به هم وصل می‌کرد. آن رشته چه بود؟ رشته اطاعت و فرمان‌بری از مرکزیت تشیع، از رهبری عالیِ تشیع، یعنی امام. همه‌ی این رشته‌ها به آنجا متصل می‌شد، قلبی بود که به همه‌ی اعضا فرمان می‌داد. و به این ترتیب، تشیع یک سازمان و یک بود. ممکن بود دو نفر از حال هم خبر نداشته باشند؛ اما بودند کسانی که از حال همه باخبر بودند. اطاعت و فرمان‌بری آنها به حساب، فریاد زدنشان از روی دستور، سکوتشان برطبق نقشه، همه چیزشان با حساب. فقط کار اینها یک ایراد داشت و آن اینکه همدیگر را کمتر می‌دیدند. اهل یک شهر، شیعیان یک منطقه البته یکدیگر را می‌دیدند، اما یک کنگره‌ی جهانی لازم بود برای شیعیان روزگار ائمه (علیهم السلام). این کنگره جهانی را معین کردند، وقتش را هم معيّن کردند، گفتند در این موعد معین، هرکس می تواند در آن کنگره شرکت کند؛ آن موعد روز است و جای شرکت، سرزمین کربلا؛ چون روح شیعه، روح کربلایی است، روح عاشورایی است. یاد دادند به شیعیان که اینجا محل اجتماع شماست، اینجا محل میعاد بزرگی است که با جمع‌شدن در این میعاد، هدف جامعه‌ی شیعی و هدف بزرگ اسلامیِ جامعه مسلمین را باید به یاد هم بیاورید. اربعین یعنی میعاد شیعیان در کنگره بین‌المللی، جهانی، در یک سرزمینی که خودش خاطره انگیز است، سرزمین خاطره‌ها، خاطره‌های باشکوه ، خاطره‌های عظیم، سرزمین شهدا، مزار کشته‌شدگان راه خدا. پیروان تشیع اینجا جمع بشوند و دست برادری و پیمان وفاداری هرچه بیشتر بدهند . 📚 کتاب انسان ۲۵۰ ساله، حلقه سوم، صص ۵۸۳ - ۵۸۴ @fatemiioon110