🌹روزی فردی آمد خدمت امام صادق (علیه السلام) و به ایشان عرض کرد: اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند، عاقبتش چگونه خواهد بود؟ 🌹امام (علیه السلام) در پاسخ به وی فرمودند: خداوند به او یک #بیماری عطا می‌نماید تا سختی‌های آن بیماری کفارۀ گناهانش شود. 🌹آن مرد دو مرتبه پرسید: اگر مریض نشد چه؟ 🌹امام (علیه السلام) مجدد فرمودند: خداوند به او همسایه‌ای بد می‌دهد تا او را اذیت نماید و این اذیت و آزار همسایه، کفارۀ گناهانش شود. 🌹آن مرد گفت: اگر همسایۀ بد نصیبش نشد چه؟ 🌹امام (علیه السلام) فرمودند: خداوند به او دوست بدی می‌دهد تا وی را اذیت نماید و آزار آن دوست بد، کفارۀ گناهان دوست ما باشد. 🌹آن مرد گفت: اگر دوست بد هم نصیبش نشد چه؟! 🌹امام (علیه السلام) فرمودند: 👈خداوند همسر بدی به او می‌دهد تا آزارهای آن همسر بد، کفارۀ گناهانش شود. 🌹آن مرد گفت: اگر همسر بد هم نصیبش نشد چه؟ 🌹امام (علیه السلام) فرمودند: 👈خداوند قبل از #مرگ به او توفیق توبه عنایت می‌فرماید. 🌹باز هم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت: 👈و اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه؟ 🌹امام (علیه السلام) فرمودند: «به کوری چشم تو! ما او را #شفاعت خواهیم کرد» پس چه زیباست بگوییم: اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. 📚(عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج۱، ص: ۳۴۵) http://eitaa.com/fatemiioon_news