جسارت به امامِ بی‌یاور 🔹وقتی به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف جسارت‌ می‌شود که دوروبرش کسی نیست. وقتی بی‌بی سلام الله علیها را پشت ‌درودیوار می‌گذارند که جلوی در خانۀ امیرالمؤمنین علیه السلام کسی نیست، حضرت به چه کسی امید داشته باشد؟ 🔸عین عبارت ‌امیرالمؤمنین است که می‌فرمایند: «به خدا قسم اگر چهل نفر می‌داشتم حقم را می‌گرفتم، اگر به جای این‌ برادر و این عمو؛ عقیل‌ و عباس، آن برادر و آن عمو؛ حمزۀ ‌سیدالشهدا و جعفربن‌ابی‌طالب، می‌بودند قیام می‌کردم.» حضرت کسی را نداشتند. می‌دانستند اگر آنجا درگیری ‌نظامی دربگیرد، در همان درگیری، به بهانۀ اینکه علیه خلیفۀ ‌وقت شوریدند، حسنین علیهما السلام را هم می‌کشتند و نسل‌ پیغمبر صلی الله علیه و آله قطع می‌شد. 🔹حضرت فرمودند: «فِی العَینِ قَذىً، وفِی الحَلقِ شَجاً؛ استخوان در گلو، خار در چشم صبر کردم.» بله، وقتی دوروبر امام زمان تنها هفتاد نفر باشند، دشمن طمع می‌کند به خیمه‌ها بتازد. چرا تا وقتی اباعبدالله و حضرت‌ عباس و حضرت‌ علی‌اکبر علیهم السلام زنده بودند کسی به خیمه‌ها نتاخت؟ چون جرئت نداشتند. برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع: ✅ همایش امواج خاکستری 📅 ۱۳ بهمن ۹۲ 📍نکا #امام_علی #اهل_بیت #مذهبی #متن_کوتاه 📥 لینک دانلود سخنرانی 📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا) 🆔 @Masaf_Nevis