اهتمام برای درست کردن نماز
🔹خیلی از جوانها هستند که به ما رجوع میکنند و میگویند که نمازخوان شدند؛ مثلاً میگویند: «الان که ۲۱ یا ۲۲ سالم است، از چهاردهپانزده سالگی نماز قضا دارم.» خب
این حقالله است که به گردنش است و باید خوانده شود.
🔸مثلاً طرف شروع میکند به خواندن اما از قضا سال دوم میمیرد و مثلاً چهار سال از قضای نمازش به گردنش مانده است. اینجا ببینید آن خدایی که ارحمالراحمین است چطور به کمک شما میآید؛ اینجا خدا میفرماید: «من شاهد بودم که این فرد شروع کرد و میدانم اگر چند سال اضافهتر به او عمر داده بودم، نماز قضایش را میخواند.»
🔹یک وقتی مثلاً ما نمازهای کجوکوله داریم و نزد امیرالمؤمنین علیهالسلام میرویم و میگوییم: «یا امیرالمؤمنین، ما نمازها را خواندهایم، اصل عمل را کجوکوله انجام دادهایم، اما این اعمال آچارکشی میخواهد، فدای شما بشوم؛ یک عنایتی بکنید.» یعنی اصل عمل را باید انجام بدهیم.
🔸حالا یکعده هستند که کلاً میگویند: «یک امیرالمؤمنینی هست که کمک کند، پس کلاً نمازها را اهمیت ندهیم.» نه، اینطور نباید باشد. بلکه
آن کسی که اهتمام دارد برای درست کردن نمازش، هوای او را دارند؛ اصلاً خوبی خدا همین است و بخشندگیاش هم برای همین است.
برگرفته از سخنرانی استاد رائفیپور با موضوع:
✅
جنود عقل و جهل - جلسه دوازدهم
📅 ۱ خرداد ۹۷
📍تهران
#نماز
#مذهبی
#متن_کوتاه
📥
لینک دانلود سخنرانی
📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا)
🆔
@Masaf_Nevis