امامِ مظلوم محصور 🔹وقتی به‌ تاریخ و زمان حیات اهل‌بیت مراجعه می‌کنیم، تاریخ‌های منقطع را می‌بینیم، یعنی زمان امیرالمؤمنین علیه السلام، زمان امام‌ حسن علیه السلام، زمان امام‌ حسین علیه السلام و... . 🔸خیلی جاها هم تفاوت‌های زیادی با هم‌ دارد. مثلاً امام‌ حسن آتش‌بس امضا می‌کند و امام‌ حسین می‌جنگد و... . منتها این نحوۀ نگاه کردن به ‌موضوع تاریخ اهل‌بیت، اشتباه است، یعنی از آنجا که این بزرگواران همه یک نور واحدند، هر کدامشان اگر جای آن دیگری می‌بود، همان کار را می‌کرد. 🔹امام حسن عسکری علیه السلام همان طور که از اسمشان پیداست، در منازل سازمانی زندگی می‌کردند. ایشان را هر از چند گاهی برای هواخوری، با محافظ به خیابان می‌آوردند و فقط کافی بود شما به ایشان نگاه می‌کردید یا مثلاً به ایشان اشاره‌ای می‌کردید، شما را می‌گرفتند، چون می‌گفتند: «تو از کجا فهمیدی او کیست؟» به همين خاطر حضرت در آن برهه می‌فرمودند: «به ما سلام نکنید. با دستتان هم به ما اشاره نکنید.» 💠حضرت به دو دلیل می‌فرمایند که به گداهای سامرا کمک کنید: 1️⃣ اقتصاد آنجا با زائرین گره بخورد و آنها میل داشته باشند که زائرین بیایند. یعنی کارِ فرهنگیِ اهل‌بیت، پیوست اقتصادی دارد؛ 2️⃣ شیعیانی که برای دیدن امامشان، پنهانی به سامرا می‌آمدند، بايد گدایی می‌کردند تا بتوانند سر کوچه بنشینند و وقتی حضرت رد می‌شود او را ببینند. 🔸مثلاً یک نفر می‌آمد یک سال سر آن کوچه می‌نشست و گدایی می‌کرد، ممکن بود در این یک ‌سال، دو بار امام را ببیند، و چون حضرت عِلم داشت، بالای سرش می‌آمد و به او پولی می‌داد و نکته‌ای به او می‌فرمود یا جواب سؤال یکی از شیعیان را می‌داد. 🔹روغن‌فروش می‌آمد در خیابان می‌چرخید و داد می‌زد: «دَهان» یعنی روغن‌فروش. یک‌دفعه از خانۀ امام‌ حسن‌ می‌گفتند: «ما روغن می‌خواهیم.» و وقتی به داخل خانه می‌رفت، سؤالات شیعیان را از زیر روغن‌ها که در یک ظرف خاصی جاسازی شده بود، به امام می‌داد. 🔸برای همین دشمن مدام می‌آمد برای حضرت، یارتراشی می‌کرد و بین شیعیان نفوذی می‌فرستاد که روش‌های شیعه را بفهمد که اینها چطور انتقال می‌دهند. یعنی کار، کاملاً امنیتی و رسانه‌فهم انجام می‌شد. اینطور باید کار پیش برود. 🔹حالا امام‌ حسن ‌عسکری، امام مظلوم ماست که جامعه را برای غیبت آماده می‌کند. اگر کسی هم می‌توانست به دیدار حضرت برود، حضرت از پشت پرده با او صحبت می‌کرد، تا دیگر مردم به ندیدنِ امام عادت کنند. جامعه را برای غیبت آماده می‌کردند، چون قرار است امامتان غایب شود و دیگر خودتان باید کار را به دست بگیرید. یاد بگیرید، تربیت کنید و تربیت بشوید. 🔸 اینطور نباشد که در شهادت امام‌ حسن ‌عسکری بی‌خیال باشیم، یک لحظه با خودمان باید فکر کنیم که چه زحمت‌ها کشیده شده و چه خون دل‌ها خورده شده است. اینطور نباشد که در کنار بی‌تفاوتی ما، امام را در بیست‌ و خرده‌ای سال سن به‌ شهادت برسانند. باید قدر بدانيم. برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع: ✅ انسان ۲۵۰ ساله 📅 ۱۴ آبان ۹۸ 📍تهران #امام_حسن_عسکری #مذهبی #متن_کوتاه 📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا) 🆔 @Masaf_Nevis