فرق عشق با محبت 🔹وقتی پسری می‌خواهد سراغ یک دختر برود یا دختری می‌خواهد سراغ یک پسر برود، قبل ‌از هرچیزی کور می‌شود؛ پیامبر صل‌الله‌علیه‌وآله می‌فرماید: «حُبُّكَ للشَّيْءَ يُعْمِي وَ يُصِمُّ.»(مجلسی، بحار الانوار، ج۷۷، ص۱۷۷) یعنی دوست‌داشتنِ یک چیز، آدم را کر و کور می‌کند و چشم آدم دیگر هیچ‌چیز را نمی‌بیند. 🔸طرف همه‌چیز را به‌هم‌ریخته می‌بیند، اصلاً تناسب به هم می‌ریزد؛ یعنی بداخلاقیِ طرف را اُبهت می‌بیند! بددلیِ طرف را غیرت می‌بیند. این هورمون‌های اکسی‌توسین و دوپامین و کورتیزول و آدرنالین است که سبب عشق است. وقتی عاشق می‌شوید این هورمون‌ها ترشح می‌شود؛ به‌خاطر همین است که یک بار هم کلمۀ «عشق» در قرآن استفاده نشده است. 🔹 حُب، چیز دیگری است. عشق یک حالت غریزی است که مثلاً یک اتفاقی رخ می‌دهد و مغز شما دستور می‌دهد که باید این را به‌ دست بیاوری. هورمون اکسی‌توسین همان هورمونی است که در بدن زنان هنگام شیردهی ترشح می‌شود؛ مهر مادری؛ اول غریزی است، اما آرام‌آرام به محبت تبدیل می‌شود. یعنی عشق به محبت تبدیل می‌شود. محبت، عمیق و ریشه‌دار است اما عشق در رفت‌و‌آمد است. برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع: ✅ شرح زیارت آل‌یاسین _ جلسۀ اول 📅 ۱۲ اردیبهشت ۹۷ 📍شاهرود 📥 لینک دانلود سخنرانی 📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا) 🆔 @Masaf_Nevis