شهرهای جدید، کار فرهنگی بیشتری می‌خواهد
🔹شهرهای جدید مزایا و معایبی دارند که انصافاً معایبشان بیشتر است؛ یکی اینکه دچار تنش هویتی هستند، چون مردم شهر از ابتدا بر اثر شناختِ هم و فرهنگ یکپارچه گسترش پیدا نکردند.
🔸ما همین مسئله را در مورد قلعه‌حسن‌خان هم داریم، اما در قلعه‌حسن‌خان مثلاً می‌گوییم تُرک‌ها بیشتر در این بخش شهر زندگی می‌کنند. تهران هم قبلاً همین‌طور بود، در تهران چون آذری‌ها از سمت غرب آمده بودند، همین غرب و جنوب غرب ساکن می‌شدند؛ خراسانی‌ها از شرق آمده بودند، همین میدان خراسان و شمالی‌ها از دماوند آمده بودند، یعنی در آن منطقه می‌شد یک فرهنگی را دید.
🔹اما در شهری مثل پرند، مسئله دیگر این‌ها نیست و طرف به پولش نگاه می‌کند. دیگر این نیست که مثلاً بگوید: «حالا من بروم و در محلۀ تُرک‌ها یا محلۀ کُردها زندگی کنم.» نکتۀ اصلی این است که این‌طور شهرها نسبت به شهرهای عادی، ده برابر کار فرهنگی می‌خواهد، چون شما می‌خواهید اینجا آدم‌هایی که از جاهای مختلف جمع شدند را تحت یک زندگی یکپارچه قرار بدهید، و این خیلی کار سختی است، فلذا باید زحمت بیشتری بکشید.
🔸یعنی مسئولان فرهنگی و اجتماعی این شهر باید کاری در این زمینه بکنند. اساتید و مشاورین محترم، دائم بیایند و بروند و با هزینۀ بسیار کم یا رایگان اینجا در خدمت مردم باشند. مثلاً اگر در شهرهای دیگر ماهی یک جلسۀ عمومی هست و فلان استاد عزیز در حوزۀ مشاور خانواده را می‌آورند، اینجا باید هر هفته باشد. چه اشکالی دارد، یک بخشی از بودجۀ فرهنگی شهر است.
برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع:
✅ این بار فرق می‌کند
📅 ۱۲ بهمن ۱۴۰۲
📍پرند
#پرند
#کار_فرهنگی
#فرهنگی_و_اجتماعی
#سیاسی
#متن_کوتاه
📥 لینک دانلود سخنرانی
📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا)
🆔 @Masaf_Nevis