پاسخ یکی از طلاب و فضلا 👇👇 نکته ای دقیق است. یادم نمی رود وقتی در شهر مقدس قم مشغول ساخت و ساز «شهرک مهدیه» برای طلاب شده بودند. ما تازه زندگی مشترک را شروع کردیم. همان موقع به ما گفتند با توجه به سابقه جبهه، سال آینده این خانه ها به شما تعلق می گیرد. به مسئول مربوطه گفتم: این خیانتی بزرگ در حق مردم و نیز طلابی که در آنجا ساکن می شوند است. و نیز آسیب جدی برای تربیت و آینده فرزندان آنان است. نباید روحانیت و فرزندان آنها را از مردم جدا کرد. حاضر شدم سالها مستأجری را تحمل کنم. با مردم بخندم و با مردم بگریم! اما در حصار خاص محصور نباشم. اگر ده تا فحش و ناسزا شنیدم در کنارش از صدها سلام و دعا بهره مند شدم. و به استقبال قاعده «من له الغُنم فعلیه الغُرم» بروم.