🔴 در و روحانیت سکولار 🔹دو دهه است که رژیم بعث صدام در عراق سقوط کرده و قریب 15 سال است که نظام سیاسی فعلی عراق بصورت دموکراتیک بنا نهاده شده است و این زمان برای جبران بخشی از عقب ماندگی ها و محرومیت ها در عراق کافی بود اما عراق هنوز دچار محرومیت ها و مشکلات اقتصادی است. 🔸نسلی که اخیراً در عراق، لبنان و ایران به خیابان ها آمده و آشوب آفریدند عمدتاً نوجوانان و جوانان با محدود سنی 15 تا 30 ساله اند. نسلی که در عراق، دوران صدام را به چشم ندیدند و طعم دیکتاتوری و استبداد رژیم بعث عراق را نچشیدند و حالا با حضور در شبکه جهانی اینترنت و مشاهده پیشرفت های سایر کشورها و لمس کردن مشکلات عمیق اقتصادی و معیشتی خودشان، تحت تأثیر قرار گرفته اند که بالاخره این حکومت کی قرار است مشکلات اقتصادی کشورشان را حل کند. 🔹برآوردهای دستگاه های امنیتی نشان می دهد که عمده اعتراضات در مناطق شیعه نشین بوده و حداکثر جمعیت معترض در کف خیابان ها، در زمان اوج این اعتراضات (بعد از اربعین) به 50 هزار نفر نمی رسد اما اتصال این ها به شبکه های اجتماعی و اینترنت و یک قدرت رسانه ای مشکوک، تجمعات را بگونه ای نمایش داده می شوند که انگار جمعیت 30 میلیونی عراق به میدان آمده اند و دولت عراق توان قطع نت جهانی را هم ندارد. 🔸تحلیل اعتراضات عراق، لبنان و ایران و حتی جلیقه زردهای فرانسوی بیش از آنیکه امنیتی باشد تحلیل جامعه شناختی می طلبد چرا که اینگونه تجمعات رهبری خاصی نداشته بلکه در بستر نارضایتی مردمی از دولت ها شکل گرفته است. اگرچه مخالفین دولت ها یا عناصر فرصت طلب قصد دارند این تجمعات را به نام خود مصادره کنند. 🔹جریانات شیعی(خاصه مثلث حکیم – مقتدی صدر - العبادی) در حالیکه خود جزو پایه گذران دولت جدیداند سعی بر مصادره این تجمعات به نام خود کرده تا امتیازات بیشتری در تقسیم قدرت و وزارتخانه ها و بودجه ها بدست آورند. اما می بینید بیانیه هاشان هیچ تأثیری در کم کردن خشونت ندارد! تفاله های به جا مانده از رژیم بعث و همچنین عناصر داعشی پراکنده در شهرها نیز فرصت را غنیمت شمرده تا اهداف خود را در این تجمعات پیش ببرند؛ به این ها اضافه کنید نفوذی های سعودی و آمریکایی در عراق که سعی می کنند به تجمعات کوچک اما پرسروصدا بُعد فراملیتی ببخشند و از آن برای برهم زدن اتحاد ایران و عراق بهره ببرند. 🔸لذا اینگونه اعتراضاتی که در بستر شبکه های اجتماعی نیز شکل گیری شده چون بی رهبر و بی سر است و چون دست به آشوب و خشونت زده، به خشونت دولت و ارتش مشروعیت می دهد که برای امنیت، این اعتراضات را جمع کند و خطری نظام سیاسی را تهدید نخواهد کرد. 🔹ضمن هوشمندی نسبت به طرح امنیتی آمریکا در منطقه، اما تحلیل جامعه شناختی و طیف شناسی این «آشوب بی سر» و شناخت زمینه های شکل گیری آن، به دولت کمک می کند تا برای سربرنیاوردن آن در آینده فکری کند. این راهبرد برای ایران هم صادق است. می بینید رفع تهدید امنیتی داعش باز این آسیب ها را از بین نبرده؛ چرا که داعش هم زمینه اجتماعی شکل گیری داشته و عراق فقط در حوزه امنیتی و سیاسی آن را سرکوب کرده. 🔸متأسفانه مرجعیت و روحانیت و حوزه های علمیه در عراق گرایش سکولاریستی شدید داشته و در مسائل اجتماعی و سیاسی به نفع مردم ورود نمی کنند. در جامعه ای که حداقل 60 درصد آن شیعه است مرجعیت فقط در زمانیکه خطر بیخ پیدا کند به میدان آمده و صرفاً با یک بیانیه و با ترغیب بخشی از مردم جلوی آشوب ها را می گیرد اما اصل خطر را از بین نمی برد. 🔹به نظر می رسد حوزه های علمیه و روحانیت عراق اگر می خواهد تمامیت ارضی عراق حفظ شده و نظام سیاسی بر مبنای مردم سالاری، عدالت و اقتصاد مردمی پیش رود چاره ای جز حضور مستمر و همه جانبه در عالم سیاست ندارد. نظام سیاسی عراق دینی نیست، اما چون شعار دینی دارد و برخی از حاکمانش جزو رجال دینی هستند در نتیجه مردم عراق –خاصه نوجوانان و جوانان- هرگونه ناکارآمدی را از ناحیه دین می بینند! آیا روحانیت عراق می خواهد سکولار بماند؟ 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm