. ... او که می رفت مرا هم به دل دریا بُرد 🔹امروز، در سیل خروشان جمعیت، گم شدیم و دوباره خود را پیدا کردیم. ملت ما، امروز از امام و شهیدان والامقام، مدد گرفت و پهنای خیابان ها را از جاری جوشان حضور لبریز کرد. 🔻"تو مپندار که مجنون، سر خود مجنون گشت/ از سَمَک تا به سُهایش کشش لیلا بُرد 🔻من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه/ ذرٌه ای بودم و مِهـر تو مرا بالا بُرد 🔻من خَس بی سر و پایم که به سیل افتادم/ او که می رفت مرا هم به دل دریا بُرد 🔻جام صَهبا ز کجا بود، مگر دست که بود/ که در این بزم بگردید و دل شیدا بُرد؟ 🔻خَمِ ابروی تو بود و کف مینوی تو بود/ که به یک جلوه ز من، نام و نشان یکجا بُرد" 🔹ملت بزرگ ما، امروز باران شد، قطره قطره بارید و سیل به راه انداخت؛ تا چشم دوستانش روشن گرددد و کور شود، دشمنی که نتواند دید.