, « عَظُمَ يَا سَيِّدِي أَمَلِي وَ سَاءَ عَمَلِي فَأَعْطِنِي مِنْ عَفْوِكَ بِمِقْدَارِ أَمَلِي » مولای من ! می‌دونم قد خواسته‌هام نیستم ، آرزوهای بزرگی دارم اما نامهٔ اعمالم سیاهه ؛ تو بیا آقایی کن و اندازهٔ آرزوهام بهم عطا کن!... .