✳ اصل استغفار از ریشه‌ها است! 🔻 خیلی دلخوش به این نباشیم که حالا یک حرفی از دهانم پرید؛ اتفاقا همین چیزهای ریزی که از دهان ما بیرون می‌پرد، یک پشتوانه‌های درشتی در زندگی ما دارد. سال‌ها انتخاب من، تصمیم من، رفتار من، فکر من و اندیشۀ من، نتیجه‌اش می‌شود یک کلمه‌ای که الان از دهان من می‌پرد! یک موفقیتی از یک کسی برای من تعریف می‌کنند، می‌گویم «خب حالا!»؛ دو تا کلمه بیشتر نگفتم! بعدا هم از گفتن این خب حالا پشیمان می‌شوم، ولی از خب حالا باید پشیمان بشوم؟ نه! از آن ریشه‌ای که این کلمه را به زبان من جاری کرد باید پشیمان بشوم! فردا ده تا کلمۀ دیگر در صحنه‌های دیگر به زبانم نیاید! ‼ اصل «استغفار» ما از گذشته نیست، از آینده است. یعنی ریشه‌هایی که در جان من نفوذ کرده و این‌ها هنوز فرصت از خاک بیرون آمدن ‌‌‌‌پیدا نکرده‌اند، هنوز در آن کورهٔ امتحان قرار نگرفته که خودش را نشان بدهد این کِبری که در من است، این حرص مضاعفی که در من است، این حسادتی که در من است، این تنگ‌نظری و بخلی که در من است. چه بسا این‌ها بعدا می‌خواهد مرا خراب بکند. اصل استغفار من از آن ریشه‌ها باید باشد. 👤 #حجت_الاسلام_علی_علیزاده 🎙 شرح خطبۀ ۲۱۵ نهج البلاغه #⃣ #سلوک #اخلاق https://eitaa.com/mohebanealzahra