🌺نکته ای از آیات جزء دوازده:🌺 🍂 قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلاَّ تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِينَ (یوسف/٣٣) ⚡️ترجمه : يوسف گفت: پرودگارا؛ زندان براى من از آنچه مرا به سوى آن مى خوانند محبوب تر است. و اگر حيله آنها را از من باز نگردانى من به سوى آنها تمايل مى كنم و از جاهلان مى گردم. 🔴 اولياى خدا، فشار زندگى شرافتمندانه را، از رفاه در گناه بهتر مى دانند. 💥 هر آزادى ارزش نيست وهر زندانى عيب نيست. رنج و سختى نمى تواند مجوز ارتكاب گناه باشد. 🍁رضايت خداوند بر رضايت مردم ترجيح دارد. انتخاب لذّت آنى، و چشم پوشى از رضاى خدا، جهل محض است.