قسمت ویژه عاشورا: مقتل امام حسین علیه السلام ➖گوشه ای از مصیبت هایی که میتوان تنها در عاشورا از آن گفت... 🛑 الإمام الصادق عليه السلام: مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي: فَوَقَفَ [الحُسَينُ عليه السلام ] يَستَريحُ، وقَد ضَعُفَ عَنِ القِتالِ، فَبَينَما هُوَ واقِفٌ إذ أتاهُ حَجَرٌ فَوَقَعَ عَلى جَبهَتِهِ، فَسالَتِ الدِّماءُ مِن جَبهَتِهِ، فَأَخَذَ الثَّوبَ لِيَمسَحَ عَن جَبهَتِهِ، فَأَتاهُ سَهمٌ مُحَدَّدٌ مَسمومٌ، لَهُ ثَلاثُ شُعَبٍ، فَوَقَعَ في قَلبِهِ. فَقالَ الحُسَينُ عليه السلام: بِسمِ اللّهِ وبِاللّهِ، وعَلى مِلَّةِ رَسولِ اللّهِ. ورَفَعَ رَأسَهُ إلَى السَّماءِ، وقالَ: إلهي! إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُم يَقتُلونَ رَجُلاً لَيسَ عَلى وَجهِ الأَرضِ ابنُ نَبِيٍّ غَيرُهُ، ثُمَّ أخَذَ السَّهمَ وأخرَجَهُ مِن وَراءِ ظَهرِهِ، فَانبَعَثَ الدَّمُ كَالميزابِ، فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَى الجُرحِ، فَلَمَّا امتَلَأَت دَما رَمى بِها إلَى السَّماءِ فَما رَجَعَ مِن ذلِكَ قَطرَةٌ،... ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى الجُرحِ ثانِيا، فَلَمَّا امتَلَأَت لَطَخَ بِها رَأسَهُ ولِحيَتَهُ، وقالَ: هكَذا وَاللّهِ أكونُ حَتّى ألقى جَدّي مُحَمَّدا وأنَا مَخضوبٌ بِدَمي، وأقولُ: يا رَسولَ اللّهِ، قَتَلَني فُلانٌ وفُلانٌ. 🔰حسين عليه السلام كه بر اثر نبرد، كم توان شده بود، ايستاد و به استراحت پرداخت. همان هنگام كه ايستاده بود، سنگى آمد و به پيشانى اش خورد. خون از پيشانى اش، سرازير شد. پارچه اى را گرفت تا خون از پيشانى اش پاك كند كه تيرى با پيكانِ سه شاخه آهنين و مسموم آمد و در (نواحی نزدیک) قلبش نشست. حسين عليه السلام گفت: «به نام خدا و يارى خدا، و بر دين پيامبر خدا! ». آن گاه، سرش را به سوى آسمان، بالا بُرد و گفت: «خداى من! تو مى دانى كه آنان، مردى را مى كُشند كه جز او، فرزند پيامبرى بر روى زمين نيست». سپس، تير را گرفت و آن را از پشت خود، بيرون كشيد. خون، مانند ناودان، از آن سرازير شد. حسين عليه السلام، دستش را بر زخم نهاد و چون از خون پُر شد، آن را به آسمان پاشيد. قطره اى از آن، باز نگشت.... دوباره، دستش را بر زخم نهاد و چون [ از خون ] پُر شد، به سر و محاسنش كشيد و فرمود: «به خدا سوگند، اين گونه خواهم بود تا جدّم محمّد صلى الله عليه و آله را با خضاب خون، ديدار كنم و بگويم: «اى پيامبر خدا! فلانى و فلانى، مرا كُشتند». 📚مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي: ج ۲ ص ۳۴ ؛ الملهوف: ص ۱۷۲، مثير الأحزان: ص ۷۳ علیه السلام 🤍@Mohebbeh110