ادعیه و زیارات مهدوی - شماره 16} بعد از رکعت چهارم نماز شب، دو سجدۀ شکر میگذارى و در آن دو سجده صد مرتبه مى‏ گویى: «ما شآءَ اللَّهُ، ما شآءَ اللَّهُ»؛ سپس این دعا را میخوانى: یا رَبِّ، أَنْتَ اللَّهُ، ما شِئْتَ مِنْ أَمْرٍ یَکُونُ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ لی فیما تَشآءُ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ الِ مُحَمَّدٍ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ، وَتَجْعَلَ فَرَجی وَفَرَجَ إِخْوانی مَقْرُوناً بِفَرَجِهِمْ، وَتَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا. و (بجای کلمات کذا و کذا) براى هر چه دوست دارى دعا کن. ترجمه: اى پروردگار من؛ تو خداوندى، هر چه از امور بخواهى انجام مى‏ شود؛ پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و برایم در آنچه میخواهى این را قرار بده که فرج آل محمّد را تعجیل فرمایى -که خدا بر آنحضرت و آنان درود فرستد- و گشایش کار مرا و گشایش کار برادرانم را همراه با فرج آل محمّد قرار دهى و براى من (چنین و چنان) کنى. [مصباح المتهجّد ص۱۴۵]