قالوا دَهَت مصر دَهياءٌ فقُلتُ لهُم= هَـل غَـيضُ النّيلُ أَم زَلـزَلَ الـهَرَم؟ قالوا أَشـَدُّ وَ أَدهىٰ! قلتُ وَيحَكُم= إِذَن لَقَـد ماتَ سَعدُ وَ انطَوَى العَلَم. (گفتند: مصر دچار بلای عظیمی گردید، آنهم چه بلای سنگین و شکننده ای ؟!، به آنها گفتم: آیا دریای نیل خشک شد، یا اهرام ثلاثه فرو ریخت ؟!، گفتند: نه! این مصیبت از آنچه که میگویی بسیار سنگین تر است!، گفتم : وای بر شما! پس در اینصورت سعد مرده است و پرچم فرو افتاد؟!) . ضایعۀ مرگ توأمان دو شخصیت ممتاز جهانی چون آیت الله رئیسی و امیرعبداللهیان در دو جایگاه برجستۀ ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه عظیم تر از آن است که ما فکرش را بکنیم؟!. برای اولین بار است که دولتی خوب و یکدست و منطبق با معیاری اصیل انقلاب اسلامی شکل میگرفت، اما افسوس که این دولت با آنهمه امید و درخشش مستعجِل بود ؟!. آنچه در این مصیبت سنگین میتواند موجب تسکین و آرامش خاطر ایران مصیبت زده گردد وجود ولی فقیه امام خامنه ای با هدایت‌های داهیانۀ آن حضرت و حضور پاک و همیشه در صحنه مردم خواهد بود. ...............‌‌‌‌‌............‌‌‌‌‌‌‌............................ سعد زغلول (۱۸۵۹–۱۹۲۷)، رهبر مصر و یکی از برجسته‌ترین رهبران مصر در طول تاریخ این کشور بوده‌است. او رهبر انقلاب ۱۹۱۹ و سپس رئیس دولت مصر بود و به عنوان نخست وزیر و رئیس ملت (۲۶ ژانویه ۱۹۲۴–۲۴ نوامبر ۱۹۲۴) خدمت کرد