🔴 ورزشکاران پناهنده چه وضعیتی دارند؟
🔹 نکته مهم این است که هیچکدام از این ها موفق به کسب سهمیه المپیک نشدند یعنی اگر رکوردی بوده نتوانستند به حد نصاب برسند و اگر تورنومنت انتخابی بوده برنده نشدند و با لطف ioc اینجا هستند، جز دو تا آفریقایی که اسراییل هستند و دو استقامت کار می کنند.
🔻 هر کدام از ایرانی های وطن فروش حاضر در المپیک چه کار کردند؟
🔹کیمیا علیزاده: این دلقک دراز، مصداق شریک دزد و رفیق قافله است. تا ایران بود دو بار پرچمدار کاروان جمهوری اسلامی بود ولی همینکه مصدوم شد و دیگه نفر اول ایران تو وزن خودش نبود، یهویی اپوزوسیون برانداز شد و با وجود شکست در تورنومنت های انتخابی پناهجویان و از دست دادن سهمیه المپیک، یهویی بهش سهمیه دادند! (بارها هم مصاحبه کرد و گفت امیدواره با لباس آلمان مسابقه بده که آلمان نپذیرفتش) البته که مشکل زورکی راه دادن علیزاده چیز دیگه‌ست. با سهمیه غیرقانونیش، تعداد شرکت کننده های اون وزن از ۱۶ نفر میرسه به ۱۷ که این یک معنی داره، ناهید کیانی باید یک مسابقه اضافه تر از بقیه شرکت کننده های اون وزن بده. مربی خانم علیزاده، آقای فلاحتگر، هم داستان های خودش رو داره..
🔸 جواد محجوب: سال ۹۶ کلا جودو رو گذاشت کنار، رفت کانادا و از همون موقع MMA کار می کنه. البته که سال۹۸ قرار بود برگرده ایران تا دوباره جودو کار کنه برای انتخابی المپیک که اتفاقات سعید مولایی افتاد و جودو ایران تعطیل شد. خود ملایی با وجود شکست های پیاپی کامل سهمیه گرفت که اونم داستان داره.
🔸هامون درفشی‌پور: واقعا اینو که آدم میبینه کرک و پرش می‌ریزه. طرف انتخابی رو داخل ایران میبازه به یه بنده خدایی، قهر می کنه می‌ره کانادا. بعد یهویی ماه قبل اسمش داخل لیست ورزشکاران المپیک میاد بیرون ((: این بزرگوار هم سهمیه زورکی بود، یعنی کل وزن های کاراته ده تا ورزشکار داره ولی ۶۷ کیلو به خاطر حضور ایشون با یازده نفر برگذار میشه ((= حالا می دونید من از کجا می سوزم؟ از اونجایی که درفشی‌پور و محجوب حتی پناهجو هم نیستن! خیلی راحت به ایران رفت و آمد می کنند و صرفا محل زندگی شون کاناداست. یعنی اینا حتی حق پناهجو های واقعی رو هم خوردن!
🔹دینا پوریونس: تنها افتخارش تو کل کارنامه اش یه برنز آسیایی ۲۰۱۲ بوده و سال ۲۰۱۸ هم یه نقره اروپایی گرفته. ولی هیچ مقام و عنوانی داخل گرند پریکس ها و مسابقات جهانی نداره. دینا خانم هم از اونا بود که به خاطرش ریدن به قوانین و تعداد ورزشکاران اون وزن رو از ۱۰ به ۱۱ رسوندند.
🔹 سعید فضل اولی: این دوست مون هم ۲۰۱۴ یه مدال نقره آسیایی گرفت. بعدش هم رفت آلمان ولی اون قدری خوب نبود که طی این سال ها تابعیت آلمانی بگیره و زیر پرچم آلمان مسابقه بده.
🔹بین این همه ورزشکار بد یکی هست که افتضاحه. جناب آقای عاکر العبیدی از عراق. تنها بازی که از این بزرگوار یادمه مال آسیایی ۲۰۱۸ هست که زیر سه دقیقه مقابل ورزشکار هند ده صفر میشه و میبازه. وقتی اسمش رو گوگل کنید هیچ بازی ازش نیست و فقط مظلوم نمایی ها کرده رو میبیند.
🔹از بین این ۲۹ نفر شاید احتمالا درفشی‌پور، پوریونس و علیزاده شانس کمی برای مدال دارن و بقیه فقط اومدن تا ioc با خیال راحت شعار بده ما بهترین سازمان دنیا هستیم و هوای همه رو داریم. قطعا مهاجران و پناهجویان تو کل دنیا شرایط سختی دارن ولی این اصلا روش خوبی برای حل مشکل نیست.
♦️ کمکی که به این دوستان میشه حکم سهمیه ۲۵ درصد کنکور رو داره که یکی با درصد های منفی رو میشونه روی صندلی پزشکی که بقیه برای اون صندلی خودشون رو پاره می کنن. کل ورزشکاران دنیا ۴ سال تلاش میکنن تا برسن المپیک ولی این افراد صرفا چون خارج از کشورشون هستند سهمیه المپیک میگیرند.
🔸 حالا ایرانی ها بهترین های لیستند، بقیه کلا تعطیلند. باور کنید اگه این افراد سطح فنی خوبی داشتند، اون کشور های اروپایی احمق نبودند که بذارند خارج از پرچم شون مسابقه بدهند. فکر کن خرج زندگی یه ورزشکار رو بدی، بعد مجبورش نکنی برات مسابقه بده.
🔥 @Moohem