تک‌خوانی زن و‌ نظر رهبری؛ یک‌بار برای همیشه/ در «صلاحیتِ آن وزیر» و‌ «عدالتِ آن عمامه‌ به سر» و «انقلابی بودنِ آن انقلابی» شک‌ کنید... 🔸 موضوع خوانندگی زنان(به صورت تک خوانی) طبق نظر رهبری از دو‌ جهت قابل طرح است: ۱. حرمت یا عدم حرمت خود تک خوانی. جدید ترین استفتاء رهبری در این زمینه این است: «از گوش دادن به آن که معمولاً مفسده دارد، اجتناب شود.» 🔸 توضیح آن که رهبری، خوانندگی زن را مثل خوانندگی مرد، در فرض لهوی و گمراه کننده بودن و مفسده انگیز بودن حرام‌ می داند؛ اما نکته ای که بعضی مغرضانه و برخی از روی بی دقتی، به آن توجه نمی کنند این است که ایشان معتقد است، فرض مفسده انگیز نبودنِ خوانندگی و تک‌ خوانی زن، نادر است. 🔸 ایشان در درس خارج خود در جواب از سؤالی پیرامون خوانندگی زن اگر شهوت انگیز نباشد، فرمودند: 🔺 این «اگر» از آن اگرهایی است که تقریبا تحقق ناپذیر است، چه طور ممکن است زنی آنجا بایستد با صدای خوشی یک آوازی را مثلا بخواند، مردها هم بنشینند و تماشا کنند، در عین حال دل هایشان متوجه پروردگار باشد و ذکر الهی بگویند و اصلا هم تکان نخورند؟ 🔺 این، خیلی مستبعَد به نظر می آید یعنی عادتا ما باورمان نمی آید که چنین چیزی تحقق پیدا کند. 🔺 بله، اگر چنین چیزی تحقق پیدا کرد، حرام نیست. اما چرا انسان به عدم حرمت چیزی حکم بدهد که صدی نود، صدی نود و پنج می داند که چنین چیزی اتفاق نمی افتد.» (۸۸/۱۰/۲۷) طبق این فرمایش رهبری در درس خارج، پاسخشان در استفتاء هم، کاملا برای شما روشن می شود. ۲. حرمت یا عدم حرمت ترویج و عادی سازی آن. 🔸 اینجا دیگر بحث از این نیست که آیا تک‌ خوانی این‌ خواننده زن حرام است یا نه، بلکه بحث این است که آیا ترویج و عادی سازی آن (ولو از نوع حلالش) جایز است یا نه؟ 🔸 مبنای رهبری که در درس خارج خود هنگام سخن از ترویج موسیقی فرموده اند، این است: «عادی سازی یک امر ممنوع محرم: یا محرم صرف [یعنی چیزی که اصلا نوع حلال نداشته باشد] یا چیزی که جنبه حرامش بیشتر از جنبه حلالش است[مثل همین تک‌خوانی زن که فرض حلال دارد ولی خیلی نادر است] در جامعه، چیز خیلی بدی است. 🔸 یکی از گناهان است که در دوران ما که دوران حاکمیت دین و ارزش های دینی است، باید همه مراقب باشند، دولتمردان، من و شما _ عمامه به سرها _ مراقب باشیم، کاری نکنیم که محرمات در جامعه عادی بشود. طوری بشود که برای مردم کوچک و سبک بشود...»(۸۸/۱۰/۲۷) پ.ن۱: آیا اینکه یک عمامه به سر، یا یک وزیر، یا یک انقلابی یا هر فرد تریبون‌ داری، اقدام به نشر تک‌خوانی زن بکند، عادی سازی و ترویج آن نیست!؟ پ.ن۲: با توجه به آنچه عرض شد، بی تعارف و با صراحت باید گفت: اگر جاهلند که هیچ! و الا در «صلاحیتِ آن وزیر» و‌ «عدالتِ آن عمامه‌ به سر» و «انقلابی بودنِ آن انقلابی» که اقدام به انتشار تک خوانی زنان می کند، شک‌ کنید... یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 💎 @Moshfeghoun 💐