سیاسی؛ یک راهکار و یا یک اعتراف تلخ!؟ اعترافی تلخ به اینکه بعضی از سیاسیونِ ما(چه در این جناح و چه در آن جناح)، نه دردِ دین دارند و نه دردِ مردم! گویا دردِ اصلی "عطش" است... ... حق را باید گفت، مبانیِ اسلامی را باید فریاد زد و از حقِ مردم باید دفاع کرد؛ البته این هر سه باید با روشی درست و با رعایت صورت پذیرد. آیا آتش بس به معنای نگفتن حق است؟ آیا آتش بس به معنای مخالفت نکردن با آنچه که بر خلاف مبانی اسلامی است، می باشد؟ آیا آتش بس به معنای دفاع نکردن از حق مردم است؟ جواب روشن است: خیر. آتش بس به معنای فدا نکردن دین و مردم برای به دست آوردن قدرت است، به معنای دعوا نکردن بر سر قدرت است و این یعنی همان "اعترافِ تلخ" که تا به حال دعوا بر سر قدرت بوده است و نه دین و یا مردم. ✅ راهکار اصلی، "دغدغه ی دین و مردم" را داشتن است که در این صورت، هیچ موقع آتشِ بیجا گشوده نمی شود که نیاز به آتش بس داشته باشد.* یاعلی🌹 _________________ * این نوشته صرفا نقدی بود بر "آتش بس سیاسی" و ابدا ناظر به شخص و یا اشخاص خاص و در صدد تعیین مصداق نیست. 💎 @Moshfeghoun 💐