دقت کنیم! یا احترام به صاحبان عقاید!؟ 🔸 به نظر می رسد در برخی نوشتارها و گفتارها در موضوع احترام به عقاید دیگران، یک خلطی بین احترام به عقیده و احترام به صاحب آن عقیده صورت گرفته است. 🔸 در حالی که با کمی تأمل و دقت، باید بین این دو تفکیک قائل شد و خواهیم فهمید که تلازمی بین این دو وجود ندارد. ✅ فرق است بین «احترام به عقاید دیگران»‌ و «احترام به دیگران با عقایدِ مختلف». 🔸 عقیده محترم و غیر محترم: یک عقیده اگر باشد، ارزش دارد و در نتیجه محترم است. ولی اگر حق و صحیح نباشد، باطل است و هیچ ارزشی ندارد و در نتیجه محترم هم نمی باشد. در این صورت اگر آن عقیده باطل را محترم بشماریم به تعبیر (ره) در واقع به حیثیت انسانی او بی احترامی کرده ایم.(1) و بنده اضافه می کنم حتی به حیثیت انسانی خود هم بی احترامی کرده ایم! (این که معیار شناخت حق و باطل چیست، خود مقوله ای جدا است و نیازمند نوشتاری دیگر) 🔸 صاحب عقیده محترم و غیر محترم: اما آیا صاحب یک عقیده ی باطل هم غیر محترم است؟ در اینجا با توجه به مواردی مثل اینکه آیا آن فرد لجوج است و یا با تفکر آزاد به این نتیجه رسیده؛ قاصر است یا مقصر؛ عملا با ما ستیز می کند یا خیر و ... می توان به پاسخ صحیح رسید. ✅ به این ترتیب کسی که تمام تلاش خود را برای یافتن حقیقت انجام داده است ولی با این حال به حقیقت نرسیده، گرچه خودش کاملا محترم است اما عقیده ی باطلش، ابدا محترم نیست و چه بسا در مواردی باید با آن اندیشه باطلش مقابله کرد. همچنین کسی که با وجود یافتن حقیقت، آن را انکار کرده و به ستیز با آن می پردازد، علاوه بر عقیده اش، خودش نیز محترم نخواهد بود و باید با او و عقیده باطلش طبق موازین مقابله کرد. این کاری است که همه (ع) آن را انجام می داده اند و همانطور که در نوشتار قبل اشاره شد، این مقوله، به معنای تعطیل کردن و بستنِ باب نیست. یاعلی🌹 محمد صالح مشفقی پور __________ (1) آینده انقلاب اسلامی ایران، ص۳۰۰ 💎 @Moshfeghoun 💐