◽️مخرج مشترک جناب مداح با دشمن! تازگی ها آن مداح اصفهانی که در فتنه پارسال مواضع غلطی داشت اظهار داشته من با جمهوری اسلامی و انقلاب مشکلی ندارم ولی نمی توانم نسبت به زیاده خوری ها و رانت خواری ها ساکت بمانم. سپس ادامه داده: «من مثل فلان مداح نیستم که بتوانم این چیزها را ببینم و آرام باشم»! 🔸🔹🔸 سوال نخست) «اشکال کارمان کجاست که بی بی سی و اینترنشنال با ذوق زدگی مواضع ما را منعکس می کنند؟» این که رهبر انقلاب فرمودند مواظب باشید با دشمن مخرج مشترک پیدا نکنید برای همین است که کار ما به اینجا نکشد. مخرج مشترک با دشمن یعنی خروجی انتقادهای تو با سمپاشی های دشمن «یک احساس مشترک را در ملت ایجاد کند». هم تو و هم دشمن این احساس را ایجاد کنید که هیچ امیدی به هیچ کس و هیچ چیز نیست. خود رهبر انقلاب هم انتقادهای فراوانی به دولت و نظام و حتی به شخص خودشان داشته اند اما هیچ کس احساس نمی کند که ایشان مخالف نظام است!! سوال دوم) «چه نوع اظهاراتی مخرج مشترک با دشمن درست می کند؟» 1) مخرج مشترک با دشمن این گونه حاصل می شود که شخص بدون دیدن نقاط قوت، نقاط ضعف را آن قدر تکرار کند که گویی تریبون دشمن اسلام و انقلاب شده است. فخررازی در پاسخ به طعنه های شیعه نسبت به خلفا مطلب درستی را می گوید که می توان با آن نکته مسأله مخرج مشترک را بهتر فهم کرد، البته او نتیجه نادرست و تطبیق غلطی دارد که فعلا کاری با آن نداریم. او می گوید: تعجب نکنید که از خلیفه اول و دوم این قدر مطاعن (رفتارهای ناپسندی که موجب طعنه دیگران است) نقل شده است. دلیل این همه مطاعن «تمرکز شیعیان بر خارج کردن این قسمت ها از تاریخ این دو نفر است»؛ اگر شما هم بنشینید و بر زندگی علی بن ابی طالب علیه السلام تمرکز کنید همین اندازه مطاعن پیدا خواهید کرد! البته او در تطبیقش غلط اضافی کرده اما نکته درستی را گفته است👈 اگر شما بنای عیب جویی از شخص یا نظام اجتماعی و سیاسی را داشته باشید آن قدر عیب از او پیدا خواهید کرد که «تنفر» کمترین اتفاق خواهد بود. اگر برای هر نظام سیاسی عیب جویانی مثل عیب جویان جمهوری اسلامی وجود داشته باشد همین اتفاق (تنفر) رخ خواهد داد. آقای مداح! آقای منبری! مخرج مشترک نداشتن یعنی فقط روی عیب ها تمرکز نکن! فقط ایرادها را نبین! تکرار بیش از اندازه این عیوب (حتی اگر واقعی باشند) سبب تنفر می شود و این خروجی مشترک کار شما با دشمن است. 2) گاهی مخرج مشترک با دشمن این گونه است که نقاط ضعف در زمینه درست دیده نمی شود. مثلا اگر فرزند کسی را ببینید که در محله لات و لوت ها و آدم های قداره بند و معتاد، اهل هیأت رفتن و زیارت اربعین است اما سیگار هم می کشد نباید بدون زمینه و محیط او قضاوتش کنید. حتما او با فرزند یک اهل علم که در محیط کاملا دینی رشد کرده و هر چه دیده فقط انسان های وارسته و اهل دانش بوده اند متفاوت خواهد بود. حال دیدن نقاط ضعف جمهوری اسلامی بدون دیدن زمینه ها منجر به همان مخرج مشترک می شود. این نوع نگرش غلط را در اشخاصی که مدام کشور ما را با امارات، قطر، ژاپن، کره جنوبی و ... مقایسه می کنند می بینید. زمینه های متفاوت، ارتباط های متفاوت، آرمان های متفاوت طبعیتا مشکلات متفاوتی را رقم خواهند زد. چشم بستن بر این تفاوت ها منجر به همان مخرج مشترک می شود. https://eitaa.com/Mousavi_Fard