هم پیروزی‌هایمان دسته جمعی است و هم شکست‌هایمان.. مهم این است که همه با هم خدایی باشیم و بر محور اولیاء او جمع شویم که این ارزشمندترین نوع اجتماع است. بقیه‌اش بهانه‌هایی برای شادتر بودن است.