▫️ روز "معلم" امروز استاد درس خارج ما معلم بودنش را به گونه‌ای دیگر نشان داد. بعد از این که بعضی از طلبه‌ها روز معلم را تبریک گفتند با تواضع تمام و بی هیچ نمایشی ابراز فرمود: من "استاد" نیستم و شما هم "شاگرد" نیستید، من برای مباحثه به اینجا می‌آیم! (هم مباحثه‌ایم!) صوت این کلمات آمیخته با شرمندگی بود، هیچ تصنعی در کار نبود که اصلا آدم تصنع نیست. چندان گفت و گفت که من از شنیدن‌شان احساس شرم کردم. هیچ‌گاه ندیدم این استاد عزیز به احدی از مخالفین فکری‌اش طعنه‌ای بزند یا کمترین بی ادبی اظهار کند. دو استاد بزگوار دیگر که فلسفه را با بردباری و اندیشه‌ورزی به این حقیر آموختند نیز مجسمه تواضع و اخلاق بودند. هر دو، تواضع و فروتنی و ادب را همراه فلسفه می‌آمیختند و به طلاب می‌آموزاندند. اما از دوست عزیزی شنیدم که فلان استاد درس خارج چون با شهید صدر مخالفت فکری دارد هر گاه سخن از ایشان می‌شود یکی دو حرف نامربوط زدن به آن شهید بزرگوار که عادی است!! از آن سو یکی دیگر از اساتید حوزه تعریف می‌کرد که در جمع هیات علمی فلان دانشگاه حاضر شده بودم، هنگام ناهار با ایماء و اشاره به مسئول جلسه فهماندند که نباید آنها که عضو هیات علمی نیستند با ما سر یک میز برای صرف ناهار بنشینند!! نمی‌خواهم بگویم هر کس در حوزه است این چنین است و هر کس در دانشگاه است آن چنان، ولی می‌خواهم بگویم طبیعت علم دین، به این اخلاق دعوت می‌کند و طبیعت "بعضی" علوم به آن رفتار. اگر کسی خلاف این است خلاف طبیعت رفتار کرده است و بنابراین عالمان دینی متکبر و بی ادب یا کم ادب جزء بدترین انسان‌های روی زمین‌اند. و عالمان دانشگاهی متواضع (که البته کم هم نیستند) بسیار ارزشمند و پر سود و غنیمتند. کلما زاد علم الرجل زاد ادبه و ازدادت خشیته لربه