هنگامی که چشمان سیاه و لبان زیبای او را دید که بین لبخند و سکوت مردد بودند، اساسی‌ترین و استادانه‌ترین بخش زبانی را که دنیا به آن سخن می‌گفت درک کرد، زبانی که همۀ موجودات زمینی با قلبشان آن را می‌شنوند و نام آن عشق بود. از طرفِ "یادداشت‌های‌یک‌دیوانه" تقدیم به "پیچیدگی عرفانی"