بسیاری از تفسیرگران مثنوی، روی آغاز شدنِ این اثر ماندگار با حرف «ب» تأکید دارند. اولین کلمه‌اش «بشنو» است، یعنی: گوش کن. آیا تصادفی‌ست شاعری که نام خودش را خاموش گذاشته، باارزش‌ترین اثرش را با «بشنو» آغاز می‌کند. آیا واقعاً خاموشی را می‌شود شنید؟