(✌️تاظهور✌️) ‌‌‌‌‌‌‌‌
‍ ⭕️ترکیه و ساخت سد ایلیسو، «جنگ آب» در خاورمیانه 🔹اردوغان سرانجام به طور رسمی در قالب «پروژه گاپ»، سد «ایلیسو» که از سال 2006 شروع کرده است را بر روی رود دجله افتتاح کرد (+) ترکیه از امضای کنوانسیون استفاده غیرکشتیرانی از جریان‌های آبی بین‌المللی خودداری کرده است. این کنوانسیون، کشورها را موظف کرده است که منابع آبی مشترک را به صورت «عادلانه» و «منصفانه» مصرف و از «ضرر رساندن» به همدیگر خودداری کنند. ترکیه مدعی است که این کنوانسیون در موضوع دجله و فرات به نفع کشورهای پایین دستی این رودها تنظیم شده و طبق منافع آن‌هاست. 🔸ترکیه علاوه بر ذخیره آب قصد دارد از سد ایلیسو برق تولید کند و به کشور اسراییل برق صادرات کند و از طرفی با احداث اين سد تاریخ و تمدن چندین هزار ساله منطقه کُرد نشین (حسن کیف) نیز از بین می‌رود. 🔹اخیرا یادداشتی در فضای مجازی منتشر شده است که چرا در جنگ آبی، در برابر ترکیه از منافع ملی دفاع نشده است (لینک)؛ آقای نصیری و همفکران، دلسوز هستند و دغدغه دین و وطن دارند. اما آیا فکر می‌کنند در این موضوع باید «سریع، فوری و انقلابی» عمل کرد تا «مردم احساس آرامش کنند». خیر اینگونه نیست. آینده‌پژوهی به ما می‌آموزد الزاما واکنش قاطع در برابر تحولات همیشه راهکار اصلی نیست. آیا باید مثل کشور مصر وارد جنگ آب با کشورهای همسایه شد؟ بعد همین آقایان مدافع تفکری می‌شوند: که چرا با جهان سر جنگ دارید چرا با بسیاری از کشورها قهر باشیم؟ چرا با دنیا ارتباط ندارید؟ بعد چرا به حریم توهین شده است. فلان و بهمان. خوب بالاخره کدام؟ آقای نصیری که در حوزه نظری مدافع نگاه حداقلی (عصر حیرت) هستند چگونه در حوزه اجرائیات و عمل، نگاه حداکثری را ترویج می‌کنند؟ آیا تناقض نیست؟ 🔸پیشنهاد شکایت در مجامع بین المللی اما ایده خوبی است. البته می‌توان با تحت فشار قرار دادن آنکارا و استفاده از اهرم‌های مختلف فشار، ترکیه را برای آزادسازی حجم بیشتری از آب پشت سد‌های خود به روی دجله و فرات مجاب یا مجبور کرد. ⭕️دیپلماسی مواجهه با فتنه «اخوان الترک» در جغرافیای ظهور 🔹به مناسبتی در غائله جنگ ناحیه آذربایجان و نیز فتنه شام از نحوه رفتار با فتنه‌انگیزی اردوغان ترکیه و رویای نوعثمانی در تحولات منطقه در مناطق مختلف گفتگو شد. از جمله به عنوان مثال بیان گردید: دیپلماسی حکومت زمینه‌ساز در مواجهه با فتنه‌انگیزی «اخوان الترک»، باید مبتنی بر خویشتنداری و در عین حال پاسداری از مرزهای جغرافیای کیان شیعه باشد؛ زیرا هرچند در «ابتدا» فتنه شام، ترک‌ها با رومی‌ها، اشتراک منافع دارند اما در نهایت بعد از وقوع حوادثی باهم اختلاف شدید پیدا خواهند کرد به گونه‌ای که منجر به جنگ در برخی مناطق نیز خواهد شد: اسْتَثَارَتْ عَلَيْكُمُ الرُّومُ وَ التُّرْكُ وَ جُهِّزَتِ الْجُيُوشُ ... وَ يَتَخَالَفُ التُّرْكُ وَ الرُّومُ وَ تَكْثُرُ الْحُرُوبُ فِي الْأَرْض‏. 🔸و به نظر می‌رسد بعد از اعلان «مارقة الشام» (آرزوی اعلام خودمختاری کُردهای سوریه) به دلیل پیشروی نظامی «اخوان الترک» در شرق سوریه تا دیرالزور (لینک)، از علل اصلی اختلاف ترک‌ها با غربی‌ها است. و همانطور که بیان گردید با فتنه‌گری‌های «اخوان الترک» در جغرافیای ظهور، نباید مواجهه مستقیم نظامی داشت تا سرانجام با دست خویش خود را در مهلکه شرق سوریه (قرقیسیا) در مواجهه با دشمنان شیعه هلاک نمایند. 🔹ضمن اینکه به دلیل وجود دشمنان متعدد، باید اولویت‌بندی کرد. نباید همزمان در چند جبهه فعالیت داشت. نباید هم در شمال غربی با جمهوری باکو آذربایجان درگیر شد. هم در شرق با طالبان افغانستان و هم در مرزهای غربی با ترکیه. لازمه الفبای سیاست رعایت اولویت‌ها است. چاره‌ای هم نیست. 🔸تمرکز باید بر روی راس قوه شر و شیطان اصلی، رژیم صهیونیستی و آمادگی برای جنگ با اسرائیل باشد که زمان آن نیز در احادیث مشخص شده است: بعد «هرج الروم» (لینک). @NOORI82325