وقتی که حرف از غزل عاشقانه شد دستی نوشت فاطمه، دنیا ترانه شد آنشب به یاد جای مزارش دلم گرفت بی اختیار قافیه ام «بی نشانه» شد از لحظه‌ای که نام تو شد ذکر من، دلم دیگر به پای نام کسی پا نمی‌شود مادر تمام دار و ندارم فدای تو عمرم، جوانی‌ام، دل زارم برای تو #فاطمیه #حکیم_محسن_اسماعیلی @Nafaseamigh313