شاید که باور کردنش هم سخت باشد شاید که شعر من کمی هم تلخ!!! شاید!!! اما خودم با چشم دیدم روز پیکار مادر به دست خود لباس رزم دارد دیدم فدای قد و بالای پسر شد دیدم دو چشمش قطره قطره اشک بارد با قل هوالله احد او را سپر کرد با عشق بر رویش گلی از مهر کارَد° از مهر و از عشق خودش صرف نظر کرد گفتا مبادا کشورم بی مرد مانَد فرزند او راهی شد و چشمش به در بود هرگز دلی پشت مسافرها نماند... اما نیامد از در آن سرو سهایش تا قلب او‌ همدرد با لیلا بماند... تقدیم به مادران شهدا که ام لیلا های این سرزمینند @NafasseAmigh