قاسم به میدان رفت و در دفاع از امام، مردانه جنگید.
وقتی با پیکر خونین و پر از جراحت بر زمین افتاد، امام به سرعت خود را به او رساند.
قاسم در چشمان امام نگاه کرد، اما رمقی نداشت و نتوانست به امام بگوید:
عسل که هیچ، همه شیرینی‌های دنیا در برابر شیرینی مرگ در راه امام زمان، بی‌طعم و مزه است:)