بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
🌷أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَي فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ
بقره(16)
🌺آنان كسانى هستند كه به بهاى (از دست دادن) هدايت، خريدار ضلالت و گمراهى شدند. امّا اين داد وستد، سودشان نبخشيد و در شمارِ هدايت يافتگان در نيامدند. (ويا به اهداف خود راهى نيافتند.)
🔹منافقان، صاحب هدايتى نبودند كه آنرا از دست بدهند. پس شايد مراد آيه اين است كه زمينه هاى فطرى و عوامل هدايت را از دست دادند. همچنان كه در آيات ديگر مى خوانيم: «اشتروا الكفر بالايمان» [186] گروهى ايمان را با كفر معامله كردند. و يا «اشتروا الحيوة الدّنيا بالاخرة» [187] آخرت را با زندگى دنيوى معامله نمودند. ويا «والعذاب بالمغفرة» [188] آمرزش و عفو الهى را با قهر و عذاب او معامله نمودند. يعنى استعداد ايمان و دريافت پاداش و مغفرت را با اعمال خود از بين بردند.
عاقبت، نور الهى دود شد فطرت حق جوى او، نمرود شد
-----
186) آل عمران، 177.
187) بقره، 86.
188) بقره، 175.
- منافق، سود و زيان خود را نمى شناسد ولذا هدايت را با ضلالت معامله مى كند. «اشتروا الضلالة بالهدى»
- انسان، آزاد و انتخاب گر است. چون داد و ستد، نياز به اراده وتصميم دارد. «اشتروا الضلالة...»
- دنيا همچون بازار است و مردمان، معامله گر و مورد معامله، اعمال و انتخاب هاى ماست. «اشتروا... فما ربحت تجارتهم»
- عاقبتِ مؤمن، هدايت؛ «على هدىً من ربّهم» و سرانجام منافق، انحراف است. «ما كانوا مهتدين»
- منافقان به اهداف خود راهى نمى يابند. «ما كانوا مهتدين» وبا توجّه به آيات بعد.
🌿🌷