✨﴾﷽﴿✨ ✍🏻 بازنویسی تاریخ زندگی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) به صورت داستانی از زبان ایشان 📃 قسمت صد و پنجاه‌ و‌ نهم ❇️ برخی از انتقادات خوارج 🔹علّت تقسیم نکردن زن و بچه‌های دشمن، به‌عنوان غنیمت، در جنگ بصره؟! [ عبدالله بن عباس را برای گفت‌وگو با خوارج فرستادم و به وی سفارش کردم: ] 🔻به وسیلهٔ قرآن با خوارج بحث مکن؛ زیرا قرآن معناهای گوناگون را برمی‌تابد و تفسیرهای گوناگونی دارد. تو چیزی می‌گویی و آنها چیزی دیگر؛ ولی با سنت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله با آنان بحث و گفت‌وگو کن، که در برابر آن راه گریز نیابند. در مناظره و پاسخ دادن به آنان عجله مکن تا من نیز برسم. پس از تو، من خواهم آمد. [خوارج در گفت‌وگویشان با عبداللّٰه، همان سوالات قبلی و انتقاداتشان را مطرح کرده بودند؛ از جمله اینکه: چرا من در جنگ بصره، غنائم را در بین آنها تقسیم کردم، ولی از تقسیم زن و بچه‌های دشمن به‌عنوان غنیمت خودداری کردم؟! ابن‌عباس به من گفت: ای امیرالمؤمنین، سخنان این جماعت را شنیدید و برای پاسخ‌دادن، شما سزاوارترید. در میان خوارج قرار گرفتم و سؤالات و انتقاداتی را که مطرح کرده بودند، پاسخ دادم. در مورد تقسیم غنائم جنگ بصره به آنها پاسخ دادم: ] 🔻اما این که گفتید من پس از پیروزی در جنگ بصره غنائم را تقسیم کردم، ولی از تقسیم زن و بچه‌های دشمن خودداری کردم، بدانید که من آن روز بر اهل بصره منّت گذاشتم؛ همان‌گونه که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در فتح مکه بر اهل مکه منّت گذاشتند. اگر اهل بصره دوباره شورش کنند، ما می‌توانیم با شدّت بیشتری با آنان برخورد کنیم. علاوه بر آن، کدام یک از شما حاضر بودید که «عایشه» همسر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به عنوان غنیمت جنگی ببرید؟ [گفتند: این را قبول کردیم.] 🔹ادانکردن حق جانشینی پیامبر(ص) [ آن‌ها هم‌چنین به ابن عباس گفته بودند: او‌ جانشین رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بود؛ ولی حق این جانشینی را ادا نکرد و آن‌را ضایع ساخت. در پاسخ آن‌ها گفتم: ] 🔻ادّعا کردید که من جانشین رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودم و این جانشینی را ضایع کردم! در حقیقت شما بودید که با من مخالفت کردید و بر من پیشی گرفتید و زمام امور را از دست من خارج ساختید. جانشینان انبیا وظیفه ندارند که مردم را [با زور و به هر طریقی] تحت فرمان خود درآورند. خداوند انبیا را مبعوث می‌کند و آنان مردم را به‌سوی خویش فرا‌می‌خوانند و همان انبیا جانشین خود را به مردم معرفی می‌کنند و نیازی نیست که وصی پیامبر بر این امر اصرار بورزد. وظیفهٔ اهل ایمان است که به سراغ وصی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بروند! اگر خدا فرموده است: { وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا } (و برای خدا، حج آن خانه برعهدهٔ مردم است، کسی که بتواند به‌سوی آن راه یابد.) 🔻چنانچه مردم حج خانهٔ خدا را ترک کنند، نقصی بر خانهٔ خدا وارد نمی‌شود و از ارزش آن کاسته نمی‌شود؛ بلکه این مردم هستند که به دلیل ترک حج گرفتار گناه شده‌اند! زیرا خداوند این خانه را برای مردم نشانهٔ هدایت قرار داده است. 🔻موقعیت من نیز چنین است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله مرا به عنوان نشانهٔ هدایت منصوب کردند و فرمودند: «یا علی، جایگاه تو نسبت به من، همانند جایگاه هارون نسبت به موسی است و جایگاه تو همانند جایگاه کعبه‌ است که باید مردم به سراغ‌ کعبه بروند و نه اینکه کعبه سراغ مردم برود.» [ آنها گفتند: این استدلال نیز قانع کننده است. از این رو تعدادی از آنان برگشتند و خود را از صف خوارج جدا کردند؛ ولی چهار هزار نفر بر مخالفت خویش اصرار ورزیدند و به راه نادرست خود ادامه دادند.] 📚منابع: ۱. نهج ‌البلاغه، نامه۷۷ ۲. الفصول‌المهمة، ص۱۰۱ ۳. تاریخ‌طبری، ج۴، ص۴۷ ۴. قرآن ‌کریم، سوره‌ آل‌عمران، آیهٔ۹۷ ۵. الإحتجاج، ج۱، ص۱۸۷ ۶. خصائص النسائی، ص۲۶۳ 📗 علی علیه السلام از زبان علی علیه السلام ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2