۱۲- و من كلام له ( عليه السلام )
> لما أظفره الله بأصحاب الجمل وَ قَدْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِي فُلَاناً كَانَ شَاهِدَنَا لِيَرَي مَا نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلَي أَعْدَائِكَ <
فَقَالَ لَهُ ( عليه السلام ) أَ هَوَي أَخِيكَ مَعَنَا فَقَالَ نَعَمْ قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا هَذَا أَقْوَامٌ فِي أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمَانُ وَ يَقْوَي بِهِمُ الْإِيمَانُ .
🔹 پس از پيروزي بر اصحاب جمل
🌿🌷(پس از پيروزي در جنگ بصره در سال ۳۶ هجري يكي از ياران امام عليه السّلام گفت: دوست داشتم برادرم با ما بود و ميديد كه چگونه خدا تو را بر دشمنانت پيروز كرد)
امام (ع) پرسيد: آيا فكر و دل برادرت با ما بود؟ گفت: آري امام (ع) فرمود: پس او هم در اين جنگ با ما بود، بلكه با ما در اين نبرد شريكند آنهايي كه حضور ندارند، در صلب پدران و رحم مادران مي باشند، ولي با ما هم عقيده و آرمانند، به زودي متولد مي شوند، و دين و ايمان به وسيله آنان تقويت مي گردد.
نهج البلاغه/ خطبه ۱۲