درس اخلاق استاد عابدی 19 مهر 1402 گاهی یک حرف ممکن است بیشتر از یک بمب اتم آدم بکشد مثل دروغی که برای کشور عراق گفتند که سلاح کشتار جمعی دارد و باعث کشته شدن یک میلیون نفر شدند. زمانی یک قاضی مشغول نوشتن بود شخصی به او گفت آن کلنگت را می‎دی؟ قاضی گفت این قلم است. گفت این قلم تو بیشتر از کلنگ‎ها خانه خراب کرده است. حرف‎هایی هست که از تیر جنگی کشنده‎تر است بسیاری از آدم‎هایی که خودکشی می‎کنند از حرف شندیدن است مثلا به دختری می‎گویند هنوز ازدواج نکرده‎ای ترشیدی که! چه بسا کار این دختر به خودکشی ختم شود. یا به زنی بگویند روز زن یا روز تولدت شوهرت چه کادویی داد؟ همین یک کلمه ممکن است خانه‎خراب کن باشد و منجر به چه گناهانی که نشود. یا کسی به پدری یا مادری می‎گوید چه خبر فلان فرزندت؟ و او هم بگوید مثلا فلان مدّت است سرنزده اوهم بگوید معلوم است احترام شما را نگه‎نمی‎دارد یا شما را دوست ندارد. همین حرف ممکن است روابط والدین و فرزندان را خراب کند و منجر به گناهانی شود. و متاسفانه در جامعه ما این حرف‎ها خیلی زیاد است؛ چه بسا فردای قیامت در نامه اعمال ما نوشته باشند فلان مقدار آدم کشته‎ایم در حالیکه ما آدمی نکشته‎ایم اما حساب و کتاب خداوند دقیق است. درست است که این مسأله شرعی است که زن مجبور به کار کردن در خانه نیست یا می‎تواند بابت کار کردن اجرت بگیرد اما هر حرف درستی را هم نمی‎شود زد همین گفتن این مسأله می‎توند منجر به طلاق و خودکشی و گناهان فراوانی شود. یک نوع حرف زدن هم هست که ما حقیقتاً وظیفه داریم انجام بدهیم و آن هم دفاع از مظلوم است؛ ملت فلسطین که هم مسلمان دارد هم مسیحی هم یهودی ملت مظلومی است و امروز عبادتی بالاتر از این نیست که آدم برود در کنارشان از آن‎ها دفاع بکند اما کمترین کارش این است که با زبان از آن‎ها حمایت کنیم برایشان دعا کنیم ختمی برایشان بگیریم. https://eitaa.com/Fish_Nevis