درس اخلاق استاد عابدی 19 مهر 1402
گاهی یک حرف ممکن است بیشتر از یک بمب اتم آدم بکشد مثل دروغی که برای کشور عراق گفتند که سلاح کشتار جمعی دارد و باعث کشته شدن یک میلیون نفر شدند.
زمانی یک قاضی مشغول نوشتن بود شخصی به او گفت آن کلنگت را میدی؟ قاضی گفت این قلم است. گفت این قلم تو بیشتر از کلنگها خانه خراب کرده است.
حرفهایی هست که از تیر جنگی کشندهتر است بسیاری از آدمهایی که خودکشی میکنند از حرف شندیدن است مثلا به دختری میگویند هنوز ازدواج نکردهای ترشیدی که! چه بسا کار این دختر به خودکشی ختم شود.
یا به زنی بگویند روز زن یا روز تولدت شوهرت چه کادویی داد؟ همین یک کلمه ممکن است خانهخراب کن باشد و منجر به چه گناهانی که نشود.
یا کسی به پدری یا مادری میگوید چه خبر فلان فرزندت؟ و او هم بگوید مثلا فلان مدّت است سرنزده اوهم بگوید معلوم است احترام شما را نگهنمیدارد یا شما را دوست ندارد. همین حرف ممکن است روابط والدین و فرزندان را خراب کند و منجر به گناهانی شود.
و متاسفانه در جامعه ما این حرفها خیلی زیاد است؛ چه بسا فردای قیامت در نامه اعمال ما نوشته باشند فلان مقدار آدم کشتهایم در حالیکه ما آدمی نکشتهایم اما حساب و کتاب خداوند دقیق است.
درست است که این مسأله شرعی است که زن مجبور به کار کردن در خانه نیست یا میتواند بابت کار کردن اجرت بگیرد اما هر حرف درستی را هم نمیشود زد همین گفتن این مسأله میتوند منجر به طلاق و خودکشی و گناهان فراوانی شود.
یک نوع حرف زدن هم هست که ما حقیقتاً وظیفه داریم انجام بدهیم و آن هم دفاع از مظلوم است؛ ملت فلسطین که هم مسلمان دارد هم مسیحی هم یهودی ملت مظلومی است و امروز عبادتی بالاتر از این نیست که آدم برود در کنارشان از آنها دفاع بکند اما کمترین کارش این است که با زبان از آنها حمایت کنیم برایشان دعا کنیم ختمی برایشان بگیریم.
https://eitaa.com/Fish_Nevis