[گمگشته دل : انتظار ظهور امام زمان ( عجل الله فرجه ) - این دعا را هر روز بخوان - صفحه ۲۵]  این دعا را هر روز بخوان اسم من «زُراره» است، من یکی از یاران امام صادق (علیه السلام) هستم، یک روز آن حضرت رو به من کرد و چنین فرمود: -- روزگاری که امام زمان از دیده‌ها پنهان شود، شیعیان ما در انتظار او خواهند بود، امّا مردم دیگر دچار شکّ خواهند شد، عدّه ای خواهند گفت که اصلاً به دنیا نیامده است، عدّه ای هم به این باور خواهند بود که او از دنیا رفته است، امّا شیعه واقعی ما در انتظار آمدن او خواهد بود. آن روز همه مردم امتحان خواهند شد تا کسانی که اهل شکّ و تردید هستند از دیگران جدا شوند. آری! آن روز، روز امتحان است. اگر تو در آن روزگار بودی تلاش کن تا همواره این دعا را بخوانی. -- کدام دعا را؟ -- دعایی را که به تو می‌آموزم بارها بخوان، دست به سوی آسمان بگیر و با تمام وجودت، خدای خود را صدا بزن و چنین بگو: «ای خدای من! از تو می‌خواهم که شناخت خودت را به من عنایت کنی زیرا اگر من تو را نشناسم، به پیامبر تو هم باور نخواهم داشت. خدایا! از تو می‌خواهم که شناخت پیامبر خودت را به من بدهی که اگر پیامبرت را نشناسم امام خود را هم نخواهم شناخت. خدایا! از تو می‌خواهم شناخت امام زمان را که نماینده توست به من عطا کنی که اگر امام زمان را نشناسم، گمراه خواهم شد و دین خود را از دست خواهم داد». [۱] وقتی کسی دارد غرق می‌شود یادم نمی رود روزی که برای شنا به استخر رفته بودم، البتّه من شناگر ماهری نیستم، بیشتر مواقع، برای رفع خستگی به آب می‌زنم. همین طور که مشغول شنا بودم، نگاهم به نوجوانی ده ساله افتاد که داشت در آب دست و پا می‌زد، او ناخودآگاه به قسمت عمیق تر استخر آمده بود، خدای من! او داشت در آب غرق می‌شد! با عجله به سوی او رفتم، او را در آغوش گرفتم و از آب بیرون آوردم و به کنار استخر بردم، بعد از مدّتی حال او خوب شد، امّا من هیچ گاه این خاطره را فراموش نمی کنم، وقتی که آن نوجوان در حال غرق شدن بود، با تمام وجودش التماس می‌کرد که کسی او را نجات بدهد. او حتّی نمی توانست فریاد بزند، من فقط چشمان او را می‌دیدم که یک دنیا حرف می‌زد. خلاصه آن روز من یک «غریق» را دیدم، کسی که داشت در آب غرق می‌شد. اکنون که این خاطره را برایت گفتم، می‌خواهم سخنی از امام صادق (علیه السلام) را برایت نقل کنم. یک روز ابن سَنان خدمت آن حضرت رسیده بود. آن روز امام به او رو کرد و چنین گفت: -- ای ابن سَنان! روزگاری فرا می‌رسد که امام شما از دیده‌ها پنهان می‌شود و فتنه‌ها به سوی شما هجوم آورند؛ در آن روز فقط کسی نجات پیدا می‌کند که دعایِ غریق را بخواند. -- دعای غریق؟ آیا منظور شما این است که باید مانند کسی دعا کنیم که در حال غرق شدن است؟ آیا می‌شود این دعا را به من بیاموزید؟ -- ای سَنان! در آن روزگار سخت، باید این دعا را بخوانید: «یا اللّه ُ یا رَحمانُ یا رَحیمُ، یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، ثَبِّتْ قَلْبی عَلی دینِکَ». ای خدای مهربان و بخشنده! ای کسی که قلب‌ها به دست توست، از تو می‌خواهم که قلب مرا بر دین خودت ثابت کنی و مرا از شکّ‌ها نجات بخشی. [۱] ---------- [۱]: ۱۰. عن زرارة قال: سمعتُ أبا عبد اللّه علیه السلام یقول: إنّ للقائم غیبة قبل أن یقوم، قلت: ولم؟ قال: یخاف. وأومأ بیده إلی بطنه. ثمّ قال: یا زرارة، وهو المنتظر، وهو الذی یشکّ الناس فی ولادته، منهم من یقول: مات أبوه ولم یخلف، ومنهم من یقول: هو حمل، ومنهم من یقول: هو غائب، ومنهم من یقول: ما ولد ومنهم، من یقول: قد ولد قبل وفاة أبیه بسنتین، وهو المنتظر، غیر أنّ اللّه تبارک وتعالی یجب أن یمتحن الشیعة، فعند ذلک یرتاب المبطلون. قال زرارة: فقلتُ: جُعلتُ فداک، فإن أدرکتُ ذلک الزمان فأیّ شیء أعملُ؟ قال: یا زرارة، إن أدرکتَ ذلک الزمان فالزم هذا الدعاء: اللّهمّ عرّفنی نفسک، فإنّک إن لم تعرّفنی نفسک لم أعرف نبیّک، اللّهمّ عرّفنی رسولک، فإنّک إن لم تعرّفنی رسولک لم أعرف حجّتک، اللّهمّ عرّفنی حجّتک فإنّک إن لم تعرّفنی حجّتک ضللت عن دینی: الکافی ج ۱ ص ۳۳۷، کمال الدین ص ۳۴۲، کتاب الغیبة للنعمانی ص ۱۷۰، الغیبة ص ۳۳۴، بحار الأنوار ج ۵۲ ص ۱۴۶ و ج ۹۲ ص ۳۲۶. [۱]: ۱۱. عن عبد اللّه بن سنان قال: قال أبو عبد اللّه علیه السلام: ستصیبکم شبهة فتبقون بلا علم یُری ولا إمام هدی، لا ینجو منها إلاّ من دعا بدعاء الغریق، قلت: وکیف دعاء الغریق؟ قال: تقول: «یا اللّه یا رحمان یا رحیم، یا مقلّب القلوب ثبّت قلبی علی دینک»، فقلتُ: «یا مقلّب القلوب والأبصار ثبّت قلبی علی دینک»، فقال: إنّ اللّه عزّ وجلّ مقلّب القلوب والأبصار، ولکن قل کما أقول: «یا مقلّب القلوب ثبّت قلبی علی دینک»: کمال الدین ص ۳۵۲، بحار الأنوار ج ۵۲ ص ۱۴۹ و ج ۹۲ ص ۳۲۶، أعلام الوری ج ۲ ص ۲۳۸. ارسال شده توسط کتاب‌خوان قائمیه https://www.ghbook.ir/Book/9425 #روز۷