نکته ها
«قَيّوم» به كسى گفته مىشود كه خود به ديگرى تكيه نداشته باشد، ولى ديگران به او تكيه دارند و يا قوامبخش همه چيز است.
خداوند در آفريدن، تدبير و تسلّط كامل دارد. عوامل و اسباب مادّى وسيلهى پيدايش مىشوند، ولى مستقل نيستند و سبب بودنشان از خودشان نيست.
موجودات ديگر، علم، حيات و قدرت مستقلّى ندارند. تنها او زندهاى است كه زندگى هر موجود زنده وابسته به اوست.
در دعاى جوشنكبير مىخوانيم: او قبل از هر زندهاى زنده وبعد از هر زندهاى زنده است.
هيچ زندهاى شريك او نيست و به كسى نياز ندارد. جان همهى زندهها و رزق آنها به دست اوست. او زندهاى است كه زنده بودن خود را از كسى به ارث نبرده است
تفسیر نور
مدرسه علمیه نرجس س سبزوار