عیب‌پوشی از نوه ها در مقابل دیگران خصوصا پدر و مادرشان ‌ پوشاندن اسرار، عیب‌ها و اشتباهات نوه ها در مقابل پدر و مادرشان از طرف پدر بزرگ و مادر بزرگ بسیار با اهمیت است.‌ اگر کودکی خطایی و خلافی کرد، به او در مقابل دیگران سرکوفت نزنیم، خطای او را افشا نکنیم، جلوی دیگران آبرویش را نبریم.‌ ‌ انسان باید حافظ اسرار دیگران باشد. هیچ انسانی فطرتاً دوست ندارد عیب و بدی‌هایش بروز کند و ظاهر شود. کودکان نیز شاید از نظر مهارتی از ما کم‌تر بدانند و کم‌تر بلد باشند؛ اما آن‌ها هم مانند ما در ساحت‌های انسانی برابرند. دوست‌دارند با احترام با آن‌ها برخورد شود، دوست‌دارند عزت‌نفس‌شان پایمال نشود، دوست‌دارند دیگران نسبت به آن‌ها خطاپوش باشند و...‌‌ ‌ ‌ البته در ارتباط با همه باید همین‌طور باشیم، ولی در خصوص کودکان باید بیشتر به این امر اهمیت بدهیم «محافظ حریم شخصی و شخصیتی نوه های دوست داشتنی خود باشیم.»‌