🔻تپاختر آهسته!
تپاخترها (پالسار)، ستارههای نوترونیای هستند که جتهایی از انرژی (در طول موجهای کوتاهتر از نور مرئی) را در راستای مشخصی تابش میکنند و با سرعت به دور خود میچرخند. از زمین، اینطور به نظر میرسد که انگار تپهایی (پالس) را به سمت زمین میفرستند.
ترکیب عکسهای پرتو ایکس رصدخانه چاندرا (ناسا)، رصدخانه نیوتن (آژانس فضایی اروپا) و همچنین تصاویر نور مرئی رصدخانه Cerro Tololo در شیلی، تپاختر جدید و اسرارآمیزی را در ابر ماژلانی کوچک آشکار کرده است. در این عکس ترکیبی، SXP 1062 به رنگ آبی در سمت راست کادر دیده میشود. هالههای قرمز رنگ دور آن - که هم در طول موج ایکس و هم در طول موج مرئی قابل تشخیص است - بقایای یک انفجار ابرنواختری را نشان میدهد. این نخستین تپاختر باقیماندۀ ابرنواختری است که در ابر ماژلانی کوچک، کهکشان کوتولۀ همسایۀ راه شیری، آشکار شده است.
فاصلۀ SXP 1062، حدود ۱۸۰ هزار سال نوری از زمین تخمین زده شده است. پیشبینی میشود این انفجار ابرنواختری حدود ۱۰ تا ۴۰ هزار سال قبل اتفاق افتاده باشد که بسیار جوان است. یعنی سرعت چرخش دورانی تپاختر SXP 1062 باید بسیار زیاد باشد؛ اما اتفاقا بهطرز حیرتانگیزی کُند است!
این تپاختر تنها ۱۸ بار در دقیقه میچرخد. در مقایسه با سریعترین تپاختر کشف شده که ۷۱۶ بار در ثانیه به دور خود دوران میکند، بسیار بسیار آهسته است. پژوهشگران مشغول مدلسازیهای تئوریکی هستند که بتواند کاهش ناگهانی و شدید چرخش SXP 1062 را توضیح دهد.
✒دارا تیموریفر
🌟مجله آوااستار
منبع: وبسایت رصدخانه چاندرا
🔵┄┅═✾🌕✾═┅┄🔵
❇🔘
@njoom2018 🔘❇