🍃بهشت من دنیا را باید تحمّل کرد. تحمّل کردن، توان می‌خواهد. می‌شود بگویی با کدام توان، می‌توان دنیا را تحمّل کرد؟ دنیا را باید تحمّل کرد. به گمانم راه کمال انسان، از جادۀ تحمّل دنیا می‌گذرد. کسی اگر این جاده را طی نکند روی کمال را نخواهد دید. گویی وصال، در انتهای این جاده منتظر ماست. کی می‌خواهی راه تحمّل دنیا را به من یاد بدهی؟ دنیا را باید تحمّل کرد. اگر ابدیت آخرت با تحمّل دنیا به دست می‌آید معلوم می‌شود تحمّل دنیا خیلی سخت است برای چند روز آن، خدا ابدیت را به آدم می‌دهد. این طور نیست؟ دنیا را باید تحمّل کرد. عیبی دارد اگر بگویم دنیا جهنّم پیش افتاده از قیامت است؟ تحمّل جهنّم سخت است نه؟ آسمان‌ها و زمین تاب تحمّلش را ندارند و ما همه محکومیم به زندگی در این جهنّم. برای رهایی از جهنّم قیامت باید جهنّم دنیا را تحمّل کرد وای به حال کسی که این جهنّم را بهشت ببیند! خدا را شکر که پرده از روی دنیا کنار زد و آتشش را نشانمان داد! از این آتش راه فراری نیست. هست؟ باید سوخت و ساخت. درست می‌گویم؟ سوختن و ساختن در این دنیا، راه دارد. بی‌صبرانه منتظرم تا راهش را نشانم بدهی. شبت بخیر بهشت من!