🍃🌹 حضرت استاد! اگه بخواهم حرف بزنم، باور کنید ساعت‌ها باید بنویسم، تازه آن هم از معجزاتی که دیده‌ام، وگرنه مطمئن هستم که خیر و برکاتی هم در زندگیم وجود داشته و دارد که هرگز متوجّه آنها نشده‌ام و نخواهم شد!! 🍃🌹 حضرت استاد! وقتی با فوت نزدیکانم فرمایشات گرانبهای شما برایم به طور دقیق، واضح می‌شود که: "هیچ کس به دادم نمی‌رسد و ... مگر اینکه دست خودم پُر باشد!!" 🍃🔹چگونه می‌توانم شُکر خداوند را بجا آورم، و چگونه می‌توانم از شما استاد عزیز تشکّر کنم که اینقدر احساس خوشبختی و دارایی می‌کنم؟! 🍃🌹 حضرت استاد! به خودم می‌بالم که من هم می‌توانم تمام اعمال و رفتارم را تا زنده‌ام درست کنم، و هیچ کمبود و جای نگرانی برای برزخ و قیامتم نگذارم، و 🍃🔹با دست پُر از دنیا بروم، که نیازی نداشته باشم وصیّت نامه‌ام را طوری بنویسم که محتاج و گدای کمک دیگران باشم!! 🍃🔹بلکه می‌توانم بی‌نیاز و ثروتمند باشم! 🍃🔹دیگر غبطهٔ خوبان را نمی‌خورم، و تلاشم را می‌کنم که من هم از خوبان باشم!! 🍃🔹چقدر شیرین است! چقدر خوشبختم!! وای... 🍃🌹 حضرت استاد! چگونه بنویسم که وقتی رازی عظیم در مورد شب عاشورا فرمودید، چقدر احساس خوشبختی می‌کنم و چقدر خوشحالم که هنوز خداوند مهربان به من فرصت زندگی داده است!! 🍃🔹در طول روز مُدام و مکرّر به خودم تذکّر می‌دهم که مواظب لحظات عمرت باش! تو هنوز زنده‌ای و فرصت داری! نمازت را درست کن! کارها و اعمالت را درست کن! خدا را فراموش نکن! زود باش! دستت را پُر کن! آن هم خالصانه و فقط برای تشکّر و بندگی خداوند!! 🍃🔹واقعاً لذّت‌بخش است! 🍃🌹 حضرت استاد! خیلی شیرین و زیباست که این قشنگی‌ها را شما استاد مهربان با خون دلِ مهربانتان به باور ما نوشانده‌اید!!